කකුළු කරිය

'මේ ත්‍රිකුණාමලයේ හිමිදිරිය ඡායාරුපය ගත්තේ මාය'

ලංකාවේ ගත කල කාලය ගැන හොඳ  කතා ටිකක් තිබුනත් ඒවා ලියන්නට වෙන්නේ පසුවය.  මේ පින්තූර පළ කිරීමේ උවමනාවක් නොතිබුණද අපේ  හිතවතිය ධම්මිකා චාන්දනී වැට පැන තිබූ නිසා ලිපියක්ම ලියමි. මම වැඩිය කකුළු ව්‍යංජනය  බුදින  පුද්ගලයෙකු නොවූවත් මගේ දියණියන් දෙදෙනා හා බිරින්දෑද එයට කැමතිය. ත්‍රීකුණාමලයේ සිටිද්දී ඒ සඳහා එක අවස්ථාවක් ලැබුණි.

යාපනයේ සිටි දින දෙක තුන තුල ඒ සඳහා අවස්ථාවක් නොලැබුණි. පළමු දවසේ රයිස් සහ කරි සොයා ඇවිද ගොස්  නැති තැන වෙජිටේරියන් රෙස්ටුරන්ට් එකකට ගොස් තෝසේ සහ දෝසයි කෑවෙමු. ඒක පට්ටය.නැවති සිටි  හෝටලයේ (අප සිටි හැම තැනම  මෙය මෙසේ විය ) දෙන්නේ රයිස් හෝ නූඩ්ල්ස් පමණය. මේ රයිස් කියන්නේ  ෆ්‍රයිඩ් රයිස් වලටය.නමේ  ලොජික් එක මම නොදනිමි. මට ඒවාට වැඩි කැමැත්තක් නැත. මම කන්නේ රයිස් ඇන්ඩ් කරි ය. ලංකාවට ඇවිත් ලංකාවේ කෑම මිස චීන හෝ වෙනත් රටක කෑම ගැනීමට අපේ පිරියක් නැත. 

අපි රයිස් සහ කරි කෑමට කැමති බව දැන ගෙන  යාපනයේ  සිටිද්දී අප මිතුරු ප්‍රසන්න යෝගරාජා වෑන් රථයේ රියදුරු මහතාට අපව 'තල් සෙවණට' රැගෙන යන ලෙස උපදෙස්  දුනි. තල්  සෙවනේදී ඇසුනේ සුපුරුදු සින්දුවමය. 'අඥේ ඒවා ඉවරනේ. කලින් එන්න තිබුනේ. දැන් තියෙන්නේ නූඩ්ල්ස් නුයි, මියා ගොරන් විතරයි." අපි එහි යනවිට දවල් දෙකට පමණ ඇත. ඔබලාගේ කකුළු කරිය හා බත් පොඩ්ඩක් පමණක අප දෙදෙනාට  සෑහෙන බව කීවෙමු. අනිත් අය නුඩ්ල්ස් කන්නට කැමතිය. වේටර් මහතා කීවේ  කකුළු කරිය නම්  කොහොමටවත් නැති බවත් බත් පොඩ්ඩක් දෙන්නට විධිහක් නැති බවත්ය.

ඉන්පසු ප්‍රසන්න හෝ තවත් අයෙකු අපව චුන්නාකම්  තින්නයි කාබනික වගා පොළ Thinnai Organic Farmනමැති  තැනට රැගෙන ගියේය. අහෝ ඛේදයකි. ක්‍රැබ් කරි තියා මොනම කරියක් වත් නැත.  කාබනික වගා කතාව සංචාරකයන් ඇද ගන්නට දැමූ නමකි.  අපි මෙනු එකේ තිබු පලතුරු යුෂ වර්ග ඉල්ලුවෙමු. නැත. සලාද වර්ග ඉල්ලුවෙමු. නැත. අන්තිමේදී පොඩි දුව බැදපු චිකන් කෑ අතර (ලන්ඩනයේදී මම නිතර හදන දෙයක් නිසා)  මම කටේ තියන්නට බැරි මාළු සුප් එක්ක යන්තන් බීවෙමි. එහි මාළු තිබුණාද  නැත්ද යන්න නොදනිමි. සොහොයුරා සහ ඔහුගේ  ළමයින් ගත්තේ නාසි ගොරෙන්ය Nasi goreng. මම එය මැලේසියානු ආපන ශාලා  වලින් භෝජනය කර ඇති බැවින් අපට දුන් එක කිසි සේත්ම නාසි ගොරෙන්  නොවන බව දුටුවෙමි.බෙරි  වුනු  සුදු බත් වලට   රතු පාටක් කලවන් කර  බදින ලද මාළු කැබලි හා ඉස්සන්  කිහිපයක් දමා හැදූ තවත් 'රයිස් ' එකකි. යාපනයේදී මලයාන් ආපන ශාලාවෙන් කෑ වෙජිටේරියන් මීල් එක නම් නියමය. 

  

අපිට  ලන්ඩන් එන්නට  තිබුනේ ඉරිදා උදේ පාන්දරය. සෙනසුරාදා (09) ප්‍රා ජේ , ඔහුගේ පිය බිරිඳ චුලානි ද  දියණියද  අප බැලීමට පැමිණියහ. ඔවුන් සමග  පශු වෛද්‍ය  මිතුරියක් වන අතිගරු දම්මිකා චාන්දනී මැතිතුමියද පැමිණියාය. 

ඔයිට කලින් ප්‍රා ජේ මා නතර වී සිටින තැන ඔහුගේ රහස් ඔත්තු සේවයට ඇතුලත් කර ගන්නට තැත් කළද මම කවදාවත් එන්නට කියා කීවේ නැත. ඔහුට ඈත වැඩි නිසා අනුකම්පාවෙන් ය.  අන්තිමේදී මොකද්දෝ පොත් තුනක් දෙන්නට කියා හේතුවක් හදා ගෙනපැමිණියේය.

 ඔන්නොහේ  ආගිය දේවල් බොරුවට කතා කරමින් සිටියදී දියණියට  කකුළු කරිය එක වරක් පමණක් ලැබුණු බවත් ඉන්පසු සොයා ගැනීමට නොහැකි වුනු බවත්  කියැවුණි.  මිනිස්ට්‍රි ඔෆ් ක්‍රැබ් යන්නට යෝජනා වත් පැමිණියත් . කොළඹ යන්නට මගේ එතරම් කැමැත්තක් නැත. දුර වැඩිය. අනික ඔය වැඩි ගණන් පොෂ් තැන්  වලට ගොස් ඉරා ගන්නට ලොකු අවශ්‍ය තාවයක් ද නැත. ප්‍රාජේ කීවේ පානදුර ඒ පැත්තට ළඟ නිසා ඒ පැත්තේ බලන්නටය. චුලානි ආපන ශාලාවක්ද සොයා ගත්තාය. ප්‍රා යෝජනා කලේ 'ඇයි අජිත් ඔයාගේ යාලුව ඉන්නෙත් එහෙනේ කතා කරලා අහන්න " කියාය.

යාළුවා දීප්තිය. හම්බ වෙන්න සිටි නමුත් හැකි වුනේ නැත. දීප්තිට කෝල් එකක් ගත්තෙමි. දීප්ති කීවේ "ඇයි අජිත් අපි ගිය පාර  චිකන් රයිස් කෑව තැන ක්‍රැබ් තියනවනේ" කියාය. දීප්ති ගේ නිවස ආසන්නයේ නව්රෝ කියා සී ෆුඩ්  ආපනශාලාවක් තිබේ. එහි චිකන් රයිස් එක නම්ර හය. එහෙනම් අපි එනවා කියා දීප්තිට කීවෙමි.

ප්‍රා ජේ ගේ විශාල ලිමොසින් රථයේ නැගී   අපි පස් දෙනාම කෙසේ හෝ  එතැනට ගියෙමු.  යන්තන් අපේ වාසනාවට කරිය නැතත් ක්‍රැබ් තිබුණි. බිත්තර හා ගම්මිරිස් දැමූ ක්‍රැබ් සුප් එක නියමය. කෙලින්ම රෙකමන්ඩ් කරමි. ඉන්පසු ක්‍රැබ් හා වෙනත් සී ෆුඩ්  සහිත ග්‍රිල් තුනක්ද ඇණවුම් කළෙමු. ඒවා ද පට්ටය. එකෙන්ම රෙකමන්ඩ් කරමි. 

 ඒ ඇරෙන්නට කිසිම දේශපාලන කතාවක් නොකෙරුණු බව සහතික කර කියමි. දීප්ති වෘත්තිකයන්ට  බදු ගැහීම  ගැන විරුද්ධ බවක් නොපෙනෙන  නමුත් මම විරුද්ධය. මගේ අදහස ගහනවානම් හැමෝටම බදු ගැසිය යුතු බව ය. හැමදාම බදු බරින් පීඩා විදින වෘත්තිකයන් ගේ බදු වැඩි කිරීමට මම විරුද්ධ වන්නේ ගන්නට ලෙහෙසි තැන නිසා ආණ්ඩුව එය කරන හෙයිනි.   දීප්ති කියන්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ ජනතාව ගෙන්    60%  පවර්ටි ලයින් එකෙන් යට බවත් ඔවුන් වක්‍රව බොහොමයක් බදු ගෙවන බවත්ය. (දිළිඳු කම පිලිබඳ රේඛාවට යටින්) -The poverty line is the minimum amount of money a person needs to fulfill the basic necessities of life, like shelter and food. When families are below the poverty line, they qualify for help from the government. ඒ කියන්නේ ජනතාව ගෙන් සියට හැටක් නිවස හා ආහාර හරිහැටි  නොලැබී දුක් විඳින බවය. මම මේ ගිය චාරිකාවේ වැඩි පුරම දැක්කේ කන බොන එවුන්ය. ඒ අතරේ දිළිඳු අය සිටි බවද  ඔවුන්ගෙන් සමහරුන්ට මුදල ආධාරද කල බවද සඳහන් කරමි. පොළොන්නරුවේ හමුවූ වයසක අම්මා කෙනෙකුට ඒ දිනවල විෂන් කෙයාර් එකෙන් ගත් උපැස්  යුවලක්ද  පරිත්‍යාග කළෙමු. ලංකාවේ අය  සෑහෙන්න දැන් ලෝකල් චාරිකා යති. මේ ගිය අවන්හලද කටටම පිරිලාය. ඒ නිසා  මේ කතාව ඇත්තද කියා  අහන්න වෙන්නේ අපේ මිතුරු එකොනොමැට්ස් ගෙන්ය.

 

දීප්ති තමන් මේ සීයට හැට වෙනුවෙන් පෙනී සිටින  බව කියයි. එතකොට මම ඇහැව්වේ ඉරාජ් ල හෙම ගෙනාවේ ඒක  අහන්නද?  වැඩේ ටිකක් කොන්ට්‍රොවර්ෂල් නේද?" කියාය.   "ආ එයාලා ගෙනාවේ කොන්ට්‍රොවර්ෂල් වුනහම අපේ එවුන් බලන නිසා " කියා දීප්ති කින්ඩි හිනාවක් දැම්මේය. ඒකත් ඉතින් ඇත්තය. හොඳ මාකටින් නරක මාකටින් කියා දෙයක් නැත. 

අපව නැවත ගම් තුලානට  ගෙනත් බැස්සවීම ගැන ප්‍රා ජේ ටද ලිමොසින් එකටද ස්තුති වන්ත වෙමි.