Saturday 25 December 2021

සුභ නත්තලක් කියනවද සුභ නිවාඩුවක් කියනවද

මේ ප්‍රශ්නය මට නිතර හිතෙන දෙයක් නත්තල් කාලෙට. දැන් ක්‍රිස්තියානි ආගම අදහන්නේ නැති අයත් නත්තල සමරන නිසා. මම අහල තියෙන්නේ රෝම අධිරාජ්‍යය පගන් ආගමිකයන් ගේ දවසක් නත්තල ලෙස අරගත්තා කියල. රෝම අධිරාජ්‍යය කිතු දහම වැළඳ ගත්තට පස්සේ අනිත් ආගමිකයන් කොන් නොකරන්න ගත්ත හොඳ පියවරක් කියල මට හිතෙන්නේ.

මම ආගමික නොවන කෙනෙක්. නිරාගමිකද කියන්න දන්නේ නැහැ මොකද මම  මොන දහමකට වත් ඇලෙන්නේ නැතිව ඉන්න හදන කෙනෙක් නිසා. දෙවියන් නොඇදහීම හා ආගමික නොවීම සෝවියට් දේශයට යන්න කලින්ම  දහයේ පන්තියේ ඉඳන් වගේ තිබුන අදහසක්. එනිසා ඒ මතවාදය සමග සම්බන්ධයක් නැහැ.
හැබැයි මම පුරාණ විහාර වලට  යන්න තවමත් කැමැතියි. ඒ දවස් වල හුණුපිටියේ ගංගාරාමය හරිම චාම් නිදහස් නිහඬ තැනක්. බෝ මළුවේ ඇවිදින්න නැත්නම් සීමා මාලකය වටේ පෝය දවසට නිහඬව  ඇවිදින්න මම හරි  කැමතියි. ඒ කාලේ දැන් වගේ පැය දහ හතරක්ම  ශබ්ද විකාශන යන්ත්‍ර භාවිතා කරපු  විහාර තිබ්බේ නැහැ. 
සෝවියට් දේශයේදී මගේ යහළුවකු හා ක්‍රිස්තියානි ආගමිකයකු වන මැක්සිම් සමගත් තවත් යෙහෙළියක වන ලූදා සමගත් පල්ලි වලට ගිහින් තිබෙනවා. ගිහින් ඉටිපන්දම පත්තු කරලා ඒ ගොල්ලෝ වැඳලා එනකන් පැත්තකට වෙලා ඉන්නවා. ඒ පල්ලිවල රැකගෙන තිබුන පුරාණ කුරුස, වෙනත් ඇදහිලි කරුවන්ගේ භාණ්ඩ බලන්න මම කැමතියි. මගේ ජර්මන් බිරිඳ හමුවුන  දවස් වලත් අපි ප්‍රොතෙස්තන්ත හා කතෝලික පල්ලිවලට ගියා,  එයා පන්සලටත් ආව. 



නත්තල සමරන්න එයා හැම  වෙලේම නත්තල් ගහක් හැදුව. මට තේරුණා එයා ඒක කරන්නේ අපි අවුරුද්ද සමරනවා වගේ කියල. එයාගේ මව්පියන්නුත්  ඒ දේම කරනවා. නැගෙනහිර ජර්මනිය අදේවවාදික කියල අපි හිතන් හිටියත් ඔවුන් ඒ කාලෙත් ඒවා කරලා තිබෙනවා. ඒක  උරුමයෙන් ඇවිත් තියෙන්නේ. එයාට මතකයි සීයල ආච්චිලා කරපු  හැම දෙයක්ම  වගේ. ඉතින් ජර්මනියේ  වගේ චාරිත්‍ර මෙහෙත්  කරනවා. ජේසු බිළිඳු උපන් විධිහ සමරන නාට්‍ය වලට දුවල දෙන්න  පොඩි කාලේ සහභාගී වුනා. බිරිඳත් ඒ සිදුවීම සමරන්න පොඩි ගව ලෙනක්  හදනව. 


 එයාගේ හිතට ඒක සමීප නිසා මමත්  නත්තල එයා සමග සමරන්න ගත්ත. දූලා  දෙන්න ලැබුනම නත්තල ඊටත්  වඩා වර්ණවත් වුනා. මොකද අපි හැමවෙලේම නත්තලට ජර්මනියට ගිය නිසා. ජර්මන් නත්තල් මාකට් හරිම විසිතුරු තැන්. හරියට ලංකාවේ වෙසක් බලන්න යනවා වගේ.  ඒවායේ නොයෙකුත් කෑම ජාති තිබෙනවා. මම කැමතිම බ්‍රට්වර්ස්ට් කියන ගින්නේ පළහා  දෙන සොසේජය කන්න. තුරින්ගියා ප්‍රදේශයේ හදන එක තමා රහම. ඊට අමතරව නොයෙකුත් කුළුබඩු වර්ග , පලතුරු යුෂ සහ රතු වයින් දමල හදන මුල්ට් වයින් (මල්ඩ් වයින් mulled wine ) කියන උණු බීමක් පානය කරනවා. ඒකෙන් සීතල මග හැරෙනවා.

නත්තලට කලින් කිසියම්  අපහසුතා  ඇති පවුලකට, ළමයෙකුට හෝ වැඩිහිටි  කෙනෙකුට උදව්වක් ආධාරයක් කරන එකත් සිරිතක්. මම ඒ ගැන විස්තර ලියන්න යන්නේ නැහැ. නිහඬව  කරන දෙයක් නිසා. 


නත්තල් පටන් ගන්න කාලෙක ලෝභ මිනිසෙකු ගැන (scrooge) හෝ අළු කෙල්ල (සින්ඩරෙල්ල වගේ කතාවක්), නට් ක්‍රැකර් වගේ නාට්‍යයක් හෝ  ඔපෙරාවක් බලන්න යන එකත්  සිරිතක්. අවුරුදු තුනකට පස්සේ අපිත් ගියා ලන්ඩන් වල ඔල්ඩ්විච් නෘත්‍ය  ශාලාවේ ටීනා ටර්නර් ගැන තියෙන සංගීත නාටකය බලන්න. උත්සව සමය ජර්මනියේ පවුල් පටන් ගන්නේ  ඒවගේ දේවලින් . නගරයේ නත්තල් සැරසිලි බලන්න ඊට පස්සේ යනව. අපිත් ගිය කවෙන්ට් ගාඩ්න් කියන මැද ලන්ඩනයේ ප්‍රදේශයකට. 




දෙසැම්බර් 24 ක්‍රිස්මස් දවසට කලින් දවසේ  පවුලේ ඔක්කොම එකතු වෙනවා. එදාට පවුලේ අය විතරයි රෑ කෑමට එකතු  වෙන්නේ. රාත්‍රී කෑමට මාළු වලින් හදන යමක්.   ඉනෙස් ගේ මව මගේ දුවලගේ  තරුණ මිත්තනිය (එයා මට මහලුයි කියල හිතෙන්නේ නැහැ) කෑම මේසය හදනවා ඒ දෙන්න එක්ක. මාළු කෑම, ඒක ජේසුස් වහන්සේ සම්බන්ධ දෙයක් නිසා කියා මම හිතන්නේ. ඔහුගේ ධිවරයන්  සමග සම්බන්ධය හෝ ඔහු උපන් දවස නිසා එදාට මස් කන්නේ නැහැ. මම හරි හේතුවක් දන්නේ නැහැ. කෑමෙන් පස්සේ නත්තල් සීයා එනව රෑට තෑගී අරන් . දුවල ටිකක් ලොකු වෙනකොට දැනගත්ත එයාලගේ ජර්මන් මාම තමා එහෙම ඇඳගෙන එන්නේ කියල. එයාලා දැනගත්තත් ඒක පෙන්නුවේ  නැහැ. මගෙන් හොරෙන් ඇහුව. මමත් කීව ඔව් ඒ වුනාට ඒක ප්‍රසිද්ධියේ  කියන්න ඕනේ නැහැ කියල. දැන් ඒ වෙනුවට තෑගී ඔක්කොම ක්‍රිස්මස් ගහ පාමුල තබනවා.  වඩා හවස් වෙනකොට පොඩි පොඩි නොයෙකුත් රහ තියෙන මත්පැන් ලිකුඅර්  liquor වර්ග හා කෝපි  බොමින් ගිය අවුරුද්දේ සිදුවූ සිදුවීම්, හිනා යන දේ, කළ වැරදි තීරණ ගැන කතාකරනවා.  


මේ කාලෙට කන්න විශේෂ කේක් එකකුත් හදනවා. ඒකට කියන්නේ  ස්ටොලන් කේක් කියල. ටිකක් ලංකාවේ වෙඩින් කේක් වගේ හැබැයි වඩා ළා පාටයි. පලතුරු, වියළි මිදි , ඇල්මන්ඩ් නට්ස් හෙම දාල හදන්නේ.   ගොඩක් කල් තබාගෙන කන්න පුළුවන්.
   මේ සම්ප්‍රදායන් අපේ අවුරුදු, වෙසක් කාලේ වගේ ආදරණිය දේවල් හැටියට මට හිතෙන්නේ.

කෝවිඩ් නිසා අපට අවුරුදු තුනක්ම ජර්මනි යන්න බැරිවුනා.  නමුත් අපි හැකිතාක්  මගේ මාමා හා නැන්දගේ චාරිත්‍ර  ඒ විධිහටම කරනවා.   ඊයේ හවස ඉනෙස් හැදුව ලොකු  සැමන් මාළුවෙක්. ලංකාවේ  සැමන්  මාළු කියන්නේ ටින් මාළු වගයක්. මෙහෙ සැමන් මාළුවා තමයි ගන්නේ. 

 අපි  ජපන්/චීන ආකාරයේ එළවලු දාපු ඩම්ප්ලින්  කෑවේ මූලික ආහාරයට. ඊට පස්සේ සැමන් මාළුවා සුදු වයින් සමග.  ඊට පස්සේ අතුරු පස. පවුලේ කට්ටියම එකතුවෙලා කතා කර කර ඉඳල සාමාන්‍ය දැනීම ප්‍රශ්න  අහන සෙල්ලමක් කළා. එහෙම  සෙල්ලම් ජාති කරන එකත් සිරිතක්. අවුරුද්දට  පංචි දමනවා වගේ.

අද ක්‍රිස්මස් දවස. අපි හතර දෙනාගේ තෑගි හුවමාරු කරගෙන හිටිය. අපි දෙන්නටම දුවල  කැමති  පොත් වගයක්   දුන්න වෙනත් තෑගි වලට අමතරව. එයාල ඒවා කියවනවා.

ජර්මනියේ ක්‍රිස්මස් දවසේ දවල්  කෑමට එංගලන්තේ  වගේ කළුකුම් මස්ම  ගන්නේ නැහැ. ඒ කාලෙට ජර්මනියේ කැලෑ සතුන් මරන්න අවසර දෙනවා. ඉතින් ගෝන  මස්, මුව මස්, වල ඌරු මස් සහ වල් පාත්ත   මස් සුලභයි. මාමණ්ඩිය මුළු පවුලම අවන්හලකට නත්තල් දවසේ දවල්ට කෑමට එක්කන් යනව . නැත්නම් නෑදෑ ගෙදරක ගියාමත් අර මස් ජාතිම තමා   තමා කන්න දෙන්නේ. එළවලු විතරක් කන කෙනකුට ටිකක් අපහසු කාලයක් මේක.



අපේ නිවසේ අද ඒ වගේම පාත්ත මසක් හැදුව. ඒකට අලවලින් හදන ඩම්ප්ලින් (dumplin) සහ රතු ගෝව අනිවාර්යයි. සෝස් එක හදන්නේ හතු දාල. ඊට නත්තල් කාලෙට අනිවාර්යයෙන්ම කන බ්‍රසල්ස් ස්ප්‍රවුට් කියන බෝල වගේ පොඩි ගෝව ගෙඩි වගේ ජාතියකුත් තියනවා. ඊට පස්සේ නැවතත් කේක් කාල කොපි බොනවා. දැන් කට්ටියම චිත්‍රපටයක් බලනවා. හැබැයි පවුලම එකතු වීම සහ කාලය හොඳින් සතුටින්  ගත කිරීම වැදගත්. මගේ බිරිඳ සාමාන්‍යයෙන් පල්ලියට යනවා එදාට.ජර්මනියේ දී  නම් අනිවාර්යයෙන්ම මාමයි නැන්දයි එක්කන් යනවා. මෙහෙ නම් අපිට කියල ඒ වගේ පල්ලියක් නැහැ . මුලදී ගියත් දැන් ළමයි දෙන්න වැඩිය යන්න කැමති නැති නිසා ඉනෙස් යන්නෙත් නැහැ. ඒ වෙනුවට නත්තල් ගීත ගෙදර ඉඳන් අහනව. 

මේ කාලෙට බැදපු  චෙස්ට්නට් ගෙඩි වල මදේ  කන එකත් සිරිතක්. ටිකක් බැදපු කොස්  ඇට වගේ කියල යාළුවෙක් කීව.

 
ඕක  තමා අපේ නත්තල.  අවුරුද්ද වගේම  මේකත් මට ආදරණිය දෙයක්.ඒ නිසා  මම කොහොමත් නත්තල සමරනව පවුලේ අය එක්ක. ආගමික උත්සවයකට වඩා අපේ පවුලට සම්බන්ධ සංස්කෘතික අංගයක් කියලයි මට හිතෙන්නේ.යහළුවෝ,  ක්‍රිස්තියානි නොවන වගේම නත්තල සමරන්නේ නැති බව මට හිතුනොත් මම කියනවා සතුටු නිවාඩුවක් ලැබේවා කියල. අනිත් අයට සුභ නත්තලක් කියල.   

මේ කාලය හැමෝටම ඉතා අමාරු කාලයක්. හැම රටක්ම ප්‍රශ්න. අපට නත්තලින් ගන්න පුළුවන් හොඳම  පණිවිඩය කියල මට හිතෙන්නේ  ඔබේ අසල්වැසියා, සහෝදර සහෝදරියන්, යහළු යෙහෙලියන් සහ අමාරුවෙන් ජිවත්වන හැමෝම ගැන හිතන්න කියල. අපට ඒ අය වෙනුවෙන් යමක් කරන්න පුලුවන්නම් කරන්න කියල. 
ඔබ සියල්ලට සුභ නත්තලක් සමග සතුටු හා ප්‍රීතිමත් නිවාඩු සමයක් සමග දුක් කරදර, ලෙඩ රෝග  අඩු සතුටුදායක  නව වසරක් වේවා. 

  
  


Saturday 18 December 2021

දේශපාලන තේරීම





දේශපාලනය ගැන කතා කිරීමට හෝ ලියන්නට නොයන්නෙමියි අවුරුද්දකට පමණ පෙර තීරණයක් ගතිමි. නමුත් ඒ තීරණයට අනුව ක්‍රියා කිරීම ඉතා අපහසු බව සීඝ්‍රයෙන් වැටහෙමින් තිබේ. සමාජ මාධ්‍ය ජාලා දෙස බැලූ විට බොහෝ අය පසුගිය ශ්‍රී ලංකා චන්දයේ ගෝඨා රජය දිනවන්නට චන්දය දුන් හැට නම ලක්ෂයක් ජනතාවට දෙස් දෙවොල් තබනු පෙනේ. මගේ අදහස නම් ලංකාවේ චන්දදායකයා චන්දය දුන්නේ ඒ කාලයේ තිබූ ඔවුන්ට චන්දය දෙන්නට තිබූ තේරීම අනුව හොඳම තේරීම හෝ නරක අය අතුරින් හොඳම තේරීම  යයි ඔවුන් සිතා  සිටි අපේක්ෂකයාට බවයි. ඒ නිසා තව දුරටත්  ඔවුන්ට දෙස් දෙවොල් තැබීමේ පලක් නැත. 

ඒ අතර මගේ මිතුරකු වන සරෝජ් පතිරණ නව ව්‍යවස්ථාවක් රජය මගින් රහසේ ගෙන එන බවට දැන ගන්නට ඇති නිසා  ඒ ගැන කතිකාවක් කිරීමට  එකඟ වන්නේ දැයි විමසා සිටියේය.  කතිකාවට සහභාගී වීමට මිස කාටවත් කඩේ යාමට නම් සූදානම් නැති බව මම ඔහුට පැවසුවෙමි. එම කතිකා කණ්ඩායමට එම කොන්දේසිය මත ඇතුලත් වුනෙමි. බොහෝ විට නව රජයක් පිහිටවූ පසු මෙවන් කණ්ඩායම් වල නයුවන්ට රාජ්‍ය පදවි ලැබී ඔවුන් වාෂ්ප වී යන නිසා මෙයත් එවන් එකක්දැයි තවමත් නොදනිමි.

දැනට ශ්‍රී  ලංකාව පත්ව ඇති තත්වය අනුව ඉදිරි ජනාධිපති මැතිවරණය තීරණාත්මක එකක් වනු ඇතැයි සිතමි. අපේක්ෂයකන් ගණනකින් හොඳ කෙනෙකු  තෝරා ගැනීමට නම් ඔහුගේ හෝ ඇයගේ අපට මතුපිටින් පෙනෙන හොඳ නරක ලියා  බැලීමට සිතුවෙමි. තවත් අදහස් ඇත්නම් ප්‍රතිචාර ලෙස දමන්න. 

මම පිටරටක ජීවත් වන නිසා මේ අයගෙන් කවුරු දිනුවත් මට ප්‍රශ්නයක් නැත. ලංකාවේ සිටින ළඟ නෑදෑ හිතමිතුරන්ට නම් එය  එසේ නොවේ. එනිසා පිටරට සිටින නිසා වැඩක් බලාගෙන සිටින්නැයි මා  හට  කීමෙන් ද පලක් නැත. හේතුව නම් මා  කවදාවත් කදමලු බැඳගෙන චන්දය දෙන්නට. බෝඩ් ඔසවාගෙන ලංකාවට ජාතියේ අයෙකු නොවන හෙයිනි. එසේම අප වෙසෙන රටවල ඇති මානව නිදහස, රැකියාවක් කිරීමේ නිදහස, දේශපාලන බලපෑමකින් තොරව ජිවත් වීමේ නිදහස, දියුණු සමාජ තත්වය ලංකාවේද තිබිය යුතු යයි විශ්වාස කරන්නෙක්මි. 
පළමුවෙන්ම විපක්ෂ නායකයා ගෙන් පටන් ගනිමු. 


සජිත් ප්‍රේමදාස - මා  ඔහු හැබැහින් දැක තිබුනේ රාජකීය විද්‍යාලයේ උගත් අවධියේය.  යහළුවන් සමග කඩලේ හිටි පෙදෙසේ ඔහු සැරි  සරනු  දැක තිබේ. ඒ දිනවල ඔහු රටේ අග්‍රාමාත්‍යවරයා ගේ  පුතාය.   ඔහු හොඳ  ගිටාර් වාදකයෙකු  බවද තැනින් තැන  දුටිමි. එසේම සතා සීපාවට ගහට කොළට ආදරය කරන අයෙකු බවටද ඇතැම් යහළුවන් පවසා  තිබේ. 
හිටපු  ජනාධිපති අපේක්ෂකයා හැටියට මෙතුමා බැලුවේ අනිත් එවැන්නන් සේම  තම හිටපු ජනපති පියාගේ පහණින් එළිය  බලන්නට බව මට සිතේ. ලංකාවේ දේශපාලනයේ  අනිත් හැමෝම (නාමල් රාජපක්ෂ ද ඇතුළුව ) වාගේ එහෙව් අය  නිසා අපට  එහි වරදක් දැකීමට එක වරම නොහැකිය. නමුත් එය වැරදිය.  පුතණ්ඩියාලාට  තමාගේ පහනකින් එලිය බලන්න බැරිනම් මිලියන 20 කට ඔවුන් එළිය  දෙන්නේ කොහොමද?

ඔහු ගැන ඇති මගේ  ඊලඟ ප්‍රශ්නය නම් බලයට පැමිණි පසු රට කරවන්නේ ආර්යාවන් දෙදෙනාමද යන්නය? එය ඇත්තටම බරපතල ප්‍රශ්නයක් මෙන්ම  ඔහු විසින් පිළිතුරු දිය යුතු එකකි. ඔහුට විරුද්ධ බොහෝ අය නගන චෝදනාවක්  වන්නේද එයයි. ඊලඟ ප්‍රශ්නය නම් ඔහු  පාක්ෂිකයන්ට රක්ෂා දෙන හැටි පෙන්වන වීඩියෝවක් ගැනය. එතන රැකියා දෙන අන්දමේ තේරීම කෙසේ වුවත් ඔහුගේ උද්දච්ච විලාසය අමතක කිරීමට නොහැකිය. එසේම ඔහුට පක්ෂය තුල ඇති බලය ගැනද මට විචිකිච්චාවක් තිබේ. තවත් අවාසියක් නම් ඔහු ගෝඨාභය ජනතිපති තුමා ආරක්ෂක ලේකම් සමයේ ඔහුගෙන් ලබාගෙන ඇති  බවට (ඔහුගේ සොහොයුරියට උදව්  ගැන  කතාවක් සමාජ මාධ්‍ය හා පාක්ෂික නොවන අය අතරේ සැරි සරයි. ඔහුගේ ආර්ථික පිළිවෙත ගැනද  මට දැන ගන්නට දෙයක් නැත. ඔහු නිවාස  ඇමතිව සිටි සමයේ කළේ මොනවාද යන්නද සෙවීමට අමරුය. මා දන්නේ ඔහු පන්සල් වලට මුදල් බෙදා ගෙන ගිය වගක් හෝ දහම් පාසැල් ගොඩනැගිලි පිහිටුවීමට මුදල් දෙන බවකි. එසේම තමන් අනුර බණ්ඩාරනායක මෙන් ඔටුන්න හිමි කුමරෙකු බවට ඔහු සිතන බවක්ද කියුම් කෙරුම් වලින් මට හැඟේ.

ඔහුගේ පියා  කළ හොඳ  දේවල් අතර ගාමන්ට් කර්මාන්ත ශාලා පිහිටුවීම,  ඒවා ගැන සක්‍රිය ලෙස  සොයා බැලීම, ගම් උදාව තුලින් නිවාස  ප්‍රශ්නයට පිළිතුරු සෙවීම ආදියද ඇතුළත්ය. ආර් ප්‍රේමදාස ජනාධිපතිවරයාට  ජේ ආර් භාර දුන්නේ දෙකොණ පත්තු වුනු ගිනි හුලක් බඳු රටකි. පත්තු වීගෙන පැමිණ මැද සිටි ඔහුත් දවාගෙන ගිනිහුල නිවී ගියේ දරුණු ප්‍රශ්න රාශියක් හා කැඩී බිඳී ගිය ලංකික සමාජයක් ඉතිරි කරමිනි.  ප්‍රේමදාස මහතා  කොටි සංවිධානයට ආයුධ දුන්නේ  උපක්‍රමශීලි ලෙස යයි සිතමි. නමුත් එයද ආපස්සට පත්තු වුනි. සජිත් ට     ජනාධිපතිවරණය ජය ගන්නට නම් පියාගේ කාලයේ කළ හොඳ ඉස්මතු කරන ගමන් ඒ කාලයේ ඇති කළ ප්‍රශ්න වලටද ඔහුගේ අදහස් පැහැදිලි කළ යුතු යයි සිතමි. පියාගේ අඩි පාරේ යාමට සපත කරන්නේ නම් ඔහු කල හොඳ ගැන  කියන ගමන්ම   කළ වැරදි වලට සමාව ඉල්ලීමේ කාලයද මෙය විය හැකිය.  එසේ නමුත් ඔහුට ජය ගන්නට නම්  මේ ආණ්ඩුව මීට  වඩා ජනතාවට එපා විය යුතුය.




චම්පික රණවක - චම්පික රණවක හා ඔහුගේ හතලිස් තුන්වන  සේනාංකය දැනට සිටින්නේ සජබ සමගය. චම්පික ඇමතිවරයෙකුව සිටියදී ඔහුගේ වැඩ ගැන මෙන්ම ඔහුගේ නගර සංවර්ධන  සැලසුම් ගැනද මට තිබුනේ  සාධනීය හැඟීමකි.  නමුත් කාලයකට ඉහත ඔහු සමග කටයුතු කළ බොහෝ මිතුරන් කියන්නේ ඔහු විශ්වාසයට ගත නොහැකි තමන්ගේ වාසිය ලැබුණු වහාම යහළුවන් සියල්ලෝමත්,   තමන්  එතෙක් කල කී දෑ සියල්ලමත් හැර දමා යන අයෙකු  බවයි.  (නමුත් අසිරිමත් සිරි ලංකාවේ බොහොමයක් දේශපාලකයන් කරන්නෙත් එයම නොවේද?)  මේ  කියන අය බොහෝවිට ඔහුත්  සමග ජාතිවාදී පිලේ සිටි අය විය යුතුය.  ගම්මන්පිල දරන්නේද එබඳු අදහසක් විය හැකිය. රටේ නායකයා වීමට ඉලක්කයක් තිබිම වැරැද්දක් නොවේ. නමුත් එක්නැළිගොඩ ලිව්වා යයි කියන ලිපියක් ගැන රටේ ප්‍රසිද්ධ කතාවක් ඇත. ඔහු ප්‍රතික්ෂේප කර ඇතැයිද යන්න  මා නොදන්නා  එම ලිපිය ගැනද බොහෝ අය නිතර සිහිපත් කරති. අනික නම් ප්‍රසිද්ධ නිළියක් ඔහුගේ වාහනයේ සිටි නිසා කෙනෙකු පිටුපසින් පැමිණ ඔහුගේ රථයේ වැදුනද තම රියදුරා පටලවා  ඔහු පලා ගිය බවයි. රිය අනතුරට තමන්ගේ අතේ වරදක් නොවුනත් ඔහු එසේ හැසිරීමෙන් පෙනෙන්නේ ඔහුද අනිකුත් දේශපාලකයන් මෙන්ම දූෂිත පැත්තට බර අයෙකු බව බොහෝ අය තර්ක කරති. චම්පික රණවක ගේ ජනාධිපති සිහිනයට ඔහුගේ අතීතය ඉමහත් බාධාවක් වී ඇතැයි මට සිතේ.


නමුත් ඔහු සිටින අපේක්ෂකයන් අතරින් වඩාත් සුදුසු අධ්‍යාපන මට්ටමක් ඇති, වඩා තාර්කික ලෙස සිතන සහ ප්‍රමාණවත් ලෙස රටක් සංවර්ධනය කිරීම පිලිබඳ තමන් ගේම අදහස් ඇති අයෙකු ලෙස මට පෙනේ. 
ඔහුට ජනාධිපතිවරණය ජය ගැනීමට නගින්නට තිබෙන කන්ද අපහසු එකකි. යහපාලනයට  සහය දුන් සිවිල් සංවිධාන, කුඩා පක්ෂ (රනිලේ ගේ කුඩා එජාපය ඇතුළුව )  එකතු කර ගැනීම අනිවාර්යය. සමහරවිට පරණ මිතුරා  ගම්මන්පිලද රාජපක්ෂ පිලෙන් හැලීගෙන යන වෙසක් මවා පාන විරවංශ සහෝදරයාද එක්කර  ගත හැකිය. අනුර  කුමාර දිසානායක සමග ගිවිසුමකට එළැඹීමද වැදගත්ය. එසේ විය යුත්තේ  ජවිපෙන් ඔහුගේ අපේක්ෂකත්වයට  දැඩි තර්ජනයක් එල්ල වනු  නිසැක  බැවිනි.   නමුත් සජිත් ප්‍රේමදස සිටියදී ඔහුගේ අපේක්ෂකත්වයක් ගැන සිතීම අපහසුය. 



 නාමල් රාජපක්ෂ - කලින් දෙදෙනා තරම් පළපුරුදු දේශපාලකයෙක් නොවූවද නාමල් රාජපක්ෂ දේශපාලන තලයේ ඉක්මන් ගමනක් යන්නෙකි. වෙන රටක් සමග නොව තම රටේ පිරිසක් සමග අභ්‍යන්තර යුද්ධයක් කොට වෙන රටක් සමග  යුධයක් කොට දිනූ ලෙස සමරන යුද්ධය නිමකළ දේශපාලන නායකත්වය ඔහුගේ පියා ගේය. හමුදා නායකත්වය බාප්පා ගේය. හම්බන්තොට ප්‍රදේශයේ ප්‍රබල දේශපාලන පවුලකින් පැවතෙන ඔහුට රාජ්‍යයේ භාරකාරත්වය දක්ෂිණ ආසියානු පසුගාමී චන්ද දායකයන් සිටින රටක නිතැතින්ම හිමිවිය හැකි ඔටුන්න හිමි කුමරා ඔහුය. ඔහු ඒ සඳහා  දැන්ම සිටම සූදානම් වෙයි. ඔහු පැරදීමට නම් සජිත්ට මෙන්ම ගෝඨාභය ආණ්ඩුව මීට වඩා තවත් අදක්ෂ එකක්   විය යුතුය. නාමල් රාජපක්ෂ තම පියා මෙන් හොඳට හෝ නරකට ජනතාව අතරට යන්නෙකි.   ඔහු පෙන්වන "නිරහංකාර " කමට මිනිසුන් කැමතිය. ගෙවල් වල තීන්ත ගෑමේ සිට මළ ගෙදරක හැමෝම සමගම අයියා , මල්ලි , මාමේ , නැන්දේ ලෙස අමතා කතා කරන බව මා අසා ඇත. ඔහුට ඇති  ලොකුම අවාසිය නම් රාජපක්ෂ  පවුලට අයත් වීමේ වාසියම සමහර විට  අවාසියක් විය හැකි වීමය. මේ ආණ්ඩුව තවත් චොර වුවොත් නාමල් රාජපක්ෂට ලෙහෙසි නැත. නැතහොත් හොඳ දේශපාලන දැක්මක් ඇති යයි නොපෙනුනද සජිත් ප්‍රේමදාස ට හොඳ  සටනක් දී දිනීමේ හැකියාවක් නාමල් රාජපක්ෂට ඇත. මගේ අවසන් ප්‍රශ්නය නම් නාමල් රාජපක්ෂ වැන්නෙකුගේ දේශපාලන දෘෂ්ටිය කුමක් විය හැකිද යන්නය. එය තවමත් ඔහු විසින් එළි දක්වා නම් නැත. පියාට මෙන් දිනා පෙන්වන්නට යුද්ධයක් නැති තැන සමහර විට යුද්ධයක් මවා ගැනීමට ඉඩක් ඇත්ද යන්න නොදනිමි. 



අනුර කුමාර දිසානායක -  අනුර කුමාර දිසානායකට තර්ජන එල්ල වන්නේ ප්‍රධාන වශයෙන්  පොහොට්ටුවේ ආධාරකරුවන් ගෙන්   හා ජවිපෙන් කැඩී ගිය පෙරටුගාමී සමාජවාදීන් ගෙන්ය. ඔහුගේ දක්ෂ කතා විලාසයත් , කියන කරුණු වල තාර්කික සත්‍ය භාවයත් නිසා මේ සියල්ලෝම සජිත්ට වඩා ඔහුව සතුරෙකු ලෙස  සලකන බව පෙනේ.  ඔහුගේ පුංචි අම්මා ගැන කියන කතා  සහ දරුවා හොඳ පාසැලකට  යැවීමේ සිට රැකියාවක් අරන් දීමේ කතාවේ මඩ ප්‍රහාර හැටියට සලකමි. නමුත් ලංකාවේ චන්ද දායකයා  යනු එවැනි කතා වලින් ඉක්මණින් සැලෙන්නකි. ඔහුට අයත්  අයර්ලන්තයේ ඇති නිවසක් ගැන  ප්‍රශ්නයක් ද තිබේ. මට නම් එය ප්‍රශ්නයක් නොවුනද ලංකාවේ චන්දදායකයා සිතන්නේ සමාජවාදීන් ට තිබිය යුත්තේ නිවෙස් නොව පැල්පත් කියාය. එනිසා පිටරටක නිවසක් තිබීම පාපයක් විය හැකිය.
ඔය පැල්පත් කතාවේ මූලය ද ජවිපෙ බයියන්ගෙන් ම එන දෙයකි. ඔවුන්ගේ ස්වර්ග රාජ්‍යය කියුබාවය. කියුබාව ගැන මගේ ලිපියක් මෙහි ඇත. මගේ කියුබන් මිතුරන් කියන අන්දමට ඔවුන් 1991 සෝවියට් දේශය බිඳ වැටුණු පසු ගත කළේ අභාග්‍ය සම්පන්න කාලයකි. ඔවුන් යන්තම් ජාම බේරා ගත්තේ ඇමරිකන් සම්බාධක නොතකා යුරෝපා සංගමය සංචාරකයන්ට යාමට ඉඩ දීමෙන් හා සීමිත වෙළඳ කටයුතු ආරම්භ කිරීමෙනි. එසේම වෙනිසියුලාවද තෙල් දීමෙන් උදව් කළේය.  කස්ත්‍රෝ සහෝදරයන් විසින් කියුබානුවන් ට වෙනත් රටවල රැකියා කර මුදල් එවීමට සැලසුවේ මින් පසුවය. . ශ්‍රී ලංකාව එය කරන්නට පටන් ගත්තේ කස්ත්‍රෝ ලාට කලින්ය. සමාජවාදය යනු නිර්ධනීන්  වැඩි කිරීමක්  නොව ඔවුන්ට හොඳ ජිවනෝපාය මාර්ග සැලසීමක්  බව කෙසේ හෝ කට්ටියට අමතක වී ඇත.

මගේ රාජකීය විදුහලේ මිතුරකු යොමුවක් එවීම නිසා දැනගත  මහාචාර්ය චන්දිම ගෝමෙස් ගේ බ්ලොගයේ ජවිපෙට ඊළඟට රට භාර දිය යුතු යයි පවසා  ඇත. මේ යොමුවෙන් ගොස් බලන්න.  එහි ප්‍රතිචාර තීරුවේ නීතිඥ වරියක හොඳ ප්‍රශ්න වගයක් නගා තිබේ.

මට හිතෙන්නේ අනුර/ලාල් කාන්ත/ටිල්වින් කණ්ඩායමට ඇති ප්‍රධානම ප්‍රශ්නය ඔවුන්ගේම ජවිපෙ බයියන් බවයි. ජවිපෙ සාමාජිකයන්යන් ගෙන් බොහොමයක්  තවමත් කියුබාවට අමතරව  පොල්පොට් හා ස්ටාලින් වන්දනා කරන්නවුන්ය. පොල්පොට් ට වඩා ස්ටාලින් හොඳ වුවත් ස්ටාලින් ගේ අන්දමේ පාලනයක් අද දවසේ  ගෙනයාමට නොහැකිය. එවැනි පාලනයක් දැන් ඇත්තේ උතුරු කොරියාවේ පමණකි. ජවිපෙන් තවත් කොටසක් විජේවීර/සෝමවංශ කාලයේ මෙන් ජාතිවාදින්ය. ශ්‍රී ලංකාවට ඇති දේශ ප්‍රේමය කිසියම් ආකාරයක  ජාතිවාදයක් බවට හැරෙව්වේ විජේවීරය. එය වැඩිදුර ගෙනියමින් තම පක්ෂයට 88-89 කාලයේ දරුණු දඬුවම් දුන් හමුදාවට පසු කලෙක සහය දුන්නේ සෝමවංශ ය. ඒ කාලයේ කුමාර් ගුණරත්නම් හා අනුර කුමාර දෙදෙනාම සිටියේද ඔය ජවිපයේමය.


වර්තමාන ජවිපෙ නායකයන් එම දර්ශනයෙන් සෑහෙන ඈතකින් සිටිනා  බව පෙනුනත්  සාමාජිකත්වය තවම සිටින්නේ අතනය.එනිසා ඔවුන් තීරණාත්මක මොහොතක හැරෙන්නේ  විමල් විරවංශ ගේ පැත්තටය.  ජවිපෙ  හැමදාම චන්දයක දී සීයට තුනේ සිටින්නේ මේ නිසාය.

මගේ අදහස නම් අනුරකුමාරලා සඳළු තලයෙන් බැස ආ යුතු බවය. ලෙනින් වගේ වෙන්නට නම් ඔහු වගේ ක්‍රියා කල යුතුය. වෙනස්කම් තබාගෙන කොමිටි වල  එළිවෙනකන් වාද කරගෙන වුවද ලෙනින්ට ට්‍රොට්ස්කි වැනි අය සමග එකට වැඩ කිරීමට මෙන්ම ඔවුන්ගෙන් වැඩ ගැනීමේද  හැකියාව තිබුණි. විජේවීර මෙහිදී කලේ තමන්ට වඩා ජනප්‍රිය වේ යයි සලකන අය හිමින් සීරුවේ ඉවත් කිරීමයි. එසේම විජේවීර විවේචන ප්‍රිය කලේ නැත. තනියම දේශපාලනය කරමින්  බලය ඇල්ලීම ඔහුගේ අදහස් වූ අතර ඉවත්ව ගිය පරණ සාමාජිකයන්ට හා ඔහුව විවේචනය කල අයට විජේවීර සමාව දුන්නේ නැත.  මේ දිනවල රන්ජිත්  හෙන්නායක ආරච්චි හෙවත් බර්ටි සහෝදරයා ලියූ බක්මහ කඳුළු පොත කියවමින් සිටිමි.  මේ ගැන ඉතා හොඳ විස්තරයක් එහි තිබේ.

අනුරගේ පක්ෂය කල යුත්තේ හැකිනම් පරණ කොමියුනිස්ට් පක්ෂය හා සමසමාජය සමගද සාකච්චා කිරීමය. මෙතෙක් කල් ඔවුන් පෙරමුණු කියා හැදුවේ තමන්ගේම සංවිධාන  කිහිපයක් අටවා ගත බොරු පෙරමුණුය .
සමහර විට කුමාර් පෙරටුගාමී සමාජවාදීන්  හා දීප්ති ගේ සමභුමිපක්ෂයද (ජාතික ප්‍රශ්නය නිසා ඒ පක්ෂ දෙක එකතු නොවීමේ ඉඩක්  ඇති වුවද) , සමාජවාදී සමානතා පක්ෂය හා නසසපයෙන්  කැඩී ගිය කණ්ඩායම්ද  එකතු කරගෙන පුළුල්  ජන බලවේගයක් සෑදිය යුතුය. චීන ක්‍රමයට මුල් කාලයේ කටයුතු කිරිමේද වරදක්  මට පෙනෙන්නේ නැත. (ආයෝජකයන් ගෙන්වීම හා රට තුල ව්‍යාපාරිකයන්ට ඉඩ දීම)   

මේවා බොහෝවිට වෙන දේවල් නෙමේ. ජවිපෙ මෙන්ම අනික් වාමාංශික පක්ෂ වලටද තමන්ගේ කුණු කන්දල් හා පාටිසාන් න්‍යායන් රටට වඩා වැදගත්ය. ඔවුන් (හැම වමේ පක්ෂයක්ම) රට ඉදිරියේ තබනවා කියන කතාව  පට්ටපල්  බොරුවකි.  තමන්ගේ පක්ෂයේ තැන හා පක්ෂ න්‍යාය, පක්ෂයේ මුදල් පොට්ටනිය හා තනතුරු ආරක්ෂා කිර්මව ඔවුන්ට ඊට වඩා වැදගත්ය. රට ඉදිරියට තබා දේශපාලනය  කලේ ලෙනින්, මාඕ,  කැස්ත්‍රෝ හා   චේ ලාය . මේ ලෝකල් චේලා ඒ  අහලකවත් දැනට නැත.


කෙසේ වුවද අද ඇති  තත්වය යටතේ අනුර කුමාර දිසානායකට, සජිත් ප්‍රේමදාසට හා නාමල් රාජපක්ෂ ට තියුණු  තරඟයක් දිය හැකිය.
චම්පික රණවකට දිනන්නට නම් ඔහුට ජවිපෙ සහය අත්‍යවශ්‍යම වේ. ඔය දෙදෙනා හැර වෙන හොඳ ජනාධිපතිවරණ  අපේක්ෂයකයෙක් ගැන මට සිතා ගැනීමට නොහැකිය.

(බනින්නට අවශ්‍ය අයට ප්‍රතිචාර විවෘත කර ඇත) 




 
 

Tuesday 30 November 2021

වොල්තම්ස්ටෝ පොම්පාගාරය ට ගමනක්


ලිවැලි ප්‍රදේශය සහ ලී නදිය 

සාමාන්‍යයෙන් සති අන්තයේ කිලෝමීටර දහයක් දොළහක්  කොහේ හරි ළඟ ලස්සන තැනක ඇවිදීමට යාම අපේ සිරිතය.  ඉතින් අපි ඉස්සර කොල්ලා, කෙල්ල කාලයේ නිතර ඇවිද්ද  ලේටන් පැත්තේ ලී වැලි පාක් එකට ගියෙමු. එහි තවමත් බිල් සහ නුරායි නමින් යුත් තුර්කි සම්භවයක් ඇති අපේ යහළු පවුලක් වෙසෙති. ඔවුන්ද හමුවීම අපේ බලාපොරොත්තුව විය. ඉතින් ඔය වටේ පිටේ ඇවිදිං ගමන් බිල් ගේ ගෙවල් පැත්තේ තිබු පුංචි කෞතුකාගාරය කටත් ගියෙමු. මම සාමන්‍යයෙන් මෙවැනි තැන්වලට යාමට කැමතිය. එම පොම්පාගාරය පිහිටුවා තිබෙන්නේ 1896 වැනි වසරකය. නගරයේ මෙමෙ පෙදෙසේ අපද්‍රව්‍ය  සහිත ජලය එක් රැස් කර පිරිසිදු කරන තැනකට යැවීමට මෙය පිහිටුවා තිබේ. ඒ සඳහා භාවිතා කල ජල පොම්ප යනාදිය මෙමෙ කෞතුකාගාරයේ එක් රැස් කර ඇත.

මා මෙවැනි තැන් නැරඹීමට යන්නේ මේ පැරණි යන්ත්‍ර නැරඹීමට පමණක් නොවේ. මේ යන්ත්‍ර බිහිකළ ඉංජිනේරුවන් පමණක් නොව එම ස්ථාන වල දිවා රෑ රැකියා කළ සේවක සේවිකාවන්ට ගෞරවයක්ද ලෙසටය. මේ මිනිසුන් නැත්නම් අපි අද නගරවල ගෙවන පහසු ජිවිත මිට වඩා අපහසු වීමට ඉඩ තිබුණි. කුණු , අපද්‍රව්‍ය ඉවත් කිරීම, අපවිත්‍ර ජලය ක්‍රමානුකුලව ඉවත් කිරීම හරි හැටි කෙරෙන්නේ නැත්නම් නාගරික ජීවිතයඉතා අපහසු එකක් වේ. එතනට ඒමට මේ සියල්ලන්ගේම උත්සාහයන් වැදගත් බව අපට මතක කළ හැකිද?
පරණ බැම්ෆෝඩ්මෝටරයක් , 1944 
තනි සිලින්ඩරයේ මාෂල් වාෂ්ප එන්ජිම 



මුල් කාලයේ බයිසිකලයක් 



එන්ජිමේ ලෝඩ් එක පවත්වාගෙන යන ගවනරය (the Governor)


වාෂ්ප බලයෙන්  වැඩ කරන මුල් කාලයේ  පොම්පයක් 

එයා කොම්ප්‍රෙසර් 
බීම බෝතල් වලට කාබන්ඩයොක්සයිඩ් වායුව පුරවන යන්ත්‍රයක්  

මුල් කාලයේ වැකුම් ක්ලිනරයක් 





මාෂල් ලොකොමොටිව් වර්ගයේ බෝයිලරයක් 











Friday 26 November 2021

බ්‍රිතාන්‍ය පුස්තකාලයට තවත් ගමනක්


පහුගිය කෝවිඩ් වසංගතේ  උග්‍ර  කාලේ බ්‍රිතාන්‍ය කෞතුකාගාරයට ගිහින් හිරවෙලා රාවණා හෙම හම්බ වෙලා වෙච්ච් ඇබැද්දිය කට්ටියට මතක ඇති. ඒකෙ දෙවෙනි ලිපිය මේ යොමුවේ. ඊට පස්සේ උනේ මේකයි.   ඔය කට්ටකාඩු වේ ලොකු මලය හොයන පුස්කොල පොත කෞතුකාගාරයේ නැහැලු. ඒ ගොල්ලෝ කීව  බ්‍රිතාන්‍ය පුස්තකාලයට යන්න කියල.  ඒක මේ කෝවිඩ් අස්සේ ලෙහෙසි වුනේ නැහැ. ඔන්ලයින් ගිහින් වෙලාවක් දාගෙන  විතරයි යන්න  දෙන්නේ. ඒවත් ඉතින්  මාස ගානකට බුක් වෙලා ඉවරයි.  ඉතින් මමයි පොඩි දුවයි ඉඳල ඉඳල  යන්න අපොයින්ට්මන්ට් එකක්  දාගත්ත. මෙන්න මෙයාල කියනවා රීඩර්ස් කාඩ් එක නැතිව යන්න බැහැ කියල. (ඉස්සර පුළුවන්) ඒ ගමන තව මාස දෙකක් බලන් ඉඳල වෙලාවක් දාගෙන  අපි දෙන්න ගියා. 



කට්ටකාඩුවේ ඉල්ලන පුස්කොල පොත හෙවත් ලේඛනය දකුණු ආසියාව සම්බන්ධ අංශයේ  තියනවා කියල ඊමේල් හත අටක් එහෙට මෙහෙට යවල හොයා ගත්ත. ඒත් රීඩර් කාඩ් එක ගත්ත දවසේ හම්බ වුනේ නැහැ ඒක. ඊට පස්සේ  ආයෙත් දවසක් දාගත්ත සතියේ දවසක. ඒකට නිවාඩුවකුත් ගන්න වුනා.

ඔය අතරේ අර ලන්ඩන් හෙම වැඩ ඉඳල ගිය "පොඩි සාදුගේ ලියමන " බ්ලොග් අඩවිය කරන අපේ ගුරුගොඩ සිරිවිමල හාමුදුරුවන්ගේ වැඩකුත් වැටුන.  ජී. සිරිවිමල හාමුදුරුවන්ගේ වැඩේ තමා පුස්කොල පොත් දෙකක පිටපත් ගැනීම. ඒකට ලංකාවේ ඉඳන් මේලක් දැම්මම රුපියල් ලක්ෂ ගණනක් යනවා කියල. ඩොලර් හා පවුම් නුත් නැති එකේ  ලන්ඩන් වලින් වැඩේ කරගන්න පුලුවන්ද කියල ඇහුව. දැන් වැඩ දෙකක්ම වැටුන. 

කට්ටකාඩුවේ ගේ ලේඛනය ගැන මට  කීවේ මම හිතන්නේ මම   පෙමස් ගුණසිංහ මහත්මයා ලියන උග්ගල් අලුත්නුවර  දේවාලය කතාවේ ඒ දේවාලේ හදපු රජතුමා ගැන මට  කුතුහලයක් තියනවා කියල දැනගෙන වෙන්න ඕනේ. පුරාණ  කතාවට අනුව ඒක එතනට ඉන්දියාවෙන් ආපුබ්‍රාහ්මණයෝ හැදුව කියලයි  කියන්නේ. ප්‍රාදේශීය  රජ කෙනෙක් එතනට ඇවිත් තියනවා වන්දනාමාන කරන්න සහ උදව් උපකාර කරන්න. මායාදුන්නේ රජතුමාගේ පුතෙක් විය හැකිය කියල මතයක් මට තිබුනා. ඒ විස්තර තිබිය හැකියි කියන මර්ලේ ඛනයේ නම "අලුත්නුවර දේවාලය කරවීම". 

සිරිවිමල හාමුදුරුවන්ට ඕන වෙලා තිබුනේ "ලෝක සන්ධානය  ස්වර්ග කතාව" සහ "ලෝක සන්ධානය  ගිහි විනය" කියන පුස්කොල පොත් දෙක. ඒ පොත් දෙක එයාගේ ආචාර්යවරියක්  කරන පර්යේෂණ වැඩකට.   ඉනෙස් ට නිවාඩු නිසා එයත් ආවා පුස්තකාලයට යන්න. හැබැයි කියැවීම් ශාලාවට යන්න පුළුවන් මට විතරයි. එයා ඒකෙ තියන ප්‍රදර්ශන බලන්න ගියා. 

අලුත්නුවර දේවාලය කරවීම එක මම මුලින්ම ගත්තේ පිටු විසි හතක පොඩි ලේඛනයක් නිසා. බලනකොට මම මුලින්ම කෞතුකාගාරයේ  හෙව්ව එක හරි කියල තේරුනේ ඒක මෙතනට ගෙනත්  තියෙන්නේ බ්‍රිතාන්‍ය කෞතුකාගාරයෙන් බව පෙනෙන නිසා. (මුල් පින්තූරය ). මම මේක අරගෙන කියවනකොට එතන වැඩ කරන ප්‍රංශ යුවතියක් සහ බ්‍රිතාන්‍ය තරුණයෙක් ඇස් උලුප්පගෙන බලන් හිටිය. මම මට ඕන විස්තර ටික කෝකටත් කියල ලියාගෙන ඒක ස්කෑන් කරගන්න ඇහුවා. දෙන්නම මගෙන් අහනව ඔයාට ඔය පරණ භාෂාව කියවන්න පුලුවන්ද කියල. පස්සේ මම පැහැදිලි කළා සිංහල කියන්නේ තවමත් භාවිතයේ තියන භාෂාවක්. මේවා මිසරයෙන් හමුවෙව්ච පැපිරස් වගේ නෙමේ කියල. 

මේකේ විස්තර කියවන්න වටිනවා. දඹදෙණියේ පණ්ඩිත  පරාක්‍රමබාහු රජු, එයාගේ දෙවෙනි පුතා මහා බුවනෙකබාහු  රජු ගැන , කොටගොඩ තානායමක් ගැන කියවෙනවා. රාජසිංහ රජු යුධයකින් පැරදී  යනකොට ජයවීර කියල රජකෙනෙක් නවාතැන් දුන් බවක් කියවෙනවා. මේ කියන  දේවාලය එතැන හදපු  එකක් කියල වගේ පෙනෙන්නේ. විමලධර්මසූරිය රජු දේවාලයට දුන් තෑගී භෝග ගැන සඳහන් වෙනවා. පුස්කොළ පොත  ලියල තියෙන්නේ  1518. අවුරුදු  පන්සීයක් විතර පරණ ලියවිල්ලක්.  මේකේ මයික්‍රොෆිල්ම් එකක් තියනව කියල ඒක ගෙනත් දෙන්න පැය තුනක් යනවා කීව. 

මම කලේ ඒ අතරේ ගුරුගොඩ හාමුදුරුවෝ කියපු පුස්කොල පොත් දෙකත් අරන් පොඩ්ඩක් කියවා  බැලීමයි. මට මේවා කියවන්න  ඇත්තටම කැමැත්තක් තියනවා. ඉපැරණි  ලේඛන නේ. මේ පුස්කොළ පොත්  දෙක නම් අවුරුදු  120-130 විතර පැරණි ඒවා. 

තව වෙලා තියෙන නිසා අපි දෙන්න එලියට බැස්සා නවීකරණය කරලා තියෙන කිංග්ක්‍රොස්  (Kings Cross ) ප්‍රදේශය නරඹන්න. මේ පැත්තේ  මිනිසුන්ට විවේක කාලයවිදින්න පුළුවන් විධිහට හොඳටම නවීකරණය කරලා තියෙන්නේ. අලුත් මාකට් එකක් හදල අලුතින් ගොඩනැගිලි හෙම හදල. ඒ පැත්තෙන් යන රිජන්ට් ඇලත් සුද්ධ   කරලා.  කාලෙකට කලින් මත්ද්‍රව්‍ය විකුණන,  ගණිකාවන්ට ප්‍රසිද්ධ,  පරණ ගරා වැටුණු ගොඩනැගිලි සහිත, රැකියා විරහිත භාවය ඉහලින්ම තිබුණු ප්‍රදේශයක්.  ආයෝජන පැමිණියහම   ඇතිවෙන වෙනස හොඳට පෙනෙන තැනක්. හොඳ කොරියන් ආපනශාලාවක්  දැකලා අපි ඒකෙන් දිවා  ආහාරයත් ගත්ත. 
 


ආපහු පුස්තකාලයට ආවහම අර මයික්‍රෝෆිල්ම් එක ඇවිත් තිබුන. ඒක සම්පුර්ණයෙන්ම කොපි කරගන්න පුළුවන් වුනා. ඒක කට්ටකාඩුව පැත්තට යවලත් ඉවරයි.  එයා ඒ ගැන ලිපියක් ලියයි කියල බලාපොරොත්තුවෙන් ඉමු. 

ප්‍රශ්නේ ආවේ අනිත් පොත් දෙකට. ඒ දෙකේ මයික්රෝෆිම් නැහැ.  මම ඔන්ලයින් ෆෝම් එකක් පුරවල යැව්වා පිටු 154 හා පිටු  76 වන පොත් දෙක ස්කෑන්  කරල දෙන්න කියල. මගේ ක්‍රෙඩිට් කාඩ් එකේ විස්තරත් දැම්මා ඒකෙන් අය කරන්න කියල.  පළමුවන පින්තුරේට ස්ටාලින් පවුම් 13.20 සහ ඊට පසු පිටුවකට පැන්ස 49 ගානේ. එතකොට රුපියල් පනස්දහසක් වගේ තමා ගෙවන්න ඕනේ.  දින දෙක තුනකට පස්සේ මම කෝල් කළා මේක කලින් ගන්න පුලුවන්ද කියල බලන්න. මේ ගොලාල් කියනව අපිත් කෝල් කරන්න තම හිටියේ මේ පුස්කොල පොත් දෙක ස්කෑන් කරන බැරිලු.සවුත්තු වෙනවලු අතින් ඇල්ලුවොත්. ඒ නිසා විශේෂිත  තත්ව යටතේ කැමරාවකින් පින්තූ අරගෙන විතරලු දෙන්න පුලුවන්. එකට මුල් පිටුව පවුම් 23.62 ක්. ඊට පස්සේ පිටුවකට පවුම් 6.26. ඒ කියන්නේ මුළු මුදල රුපියල් හාරලක්ෂ හැටදහසක් විතර වෙනවා ලංකාවේ මුදලින්.
මේ මොන විකාරයක්ද කියල මම වාද කරන්න ගත්ත. අපිට කියවීම් ශාලාවේ අතින් අල්ලන්න දෙනවා නම් ස්කෑන් කරන්න බැරි ඇයි කියල. හරිගියේ නැහැ. පස්සේ මේක "අපේ ජාතික උරුමයක් " කියන ලෙවල් එකෙන් බොරුවට තරහ ගිය විධිහට ඇහුව. ඒත් බෑම කිව්වා. පුස්කොල පොත් සවුත්තු වෙනවලු. මොනවා කරන්නද ? වැඩේ අත හැරිය  දැනට. මේ දවස් වල ලිපියක් සුදානම් කරනවා මේ අයකිරීම අසාධාරණයි කියන්න. 

මේ අතර තවත් දෙයක් ආරංචි වුනා. මේ පුස්කොල පොත් දෙක ලංකාවේ සමහර  ප්‍රධාන පන්සල් වල තියනවලු.  පර්යේෂණ තියා  කියවන්න වත් අල්ලන්න දෙන්නේ නැතිලු ඒවා.  බ්‍රිතාන්‍ය පුස්තකාලයේ නම් අල්ලන්න දෙනවා, කියවන්න දෙනවා, ෆොටෝ ගහන්න දෙන්නේ නැහැ. එයාලා ගහල දෙනවා අපි ගෙව්වහම.
ඔන්න ඕකයි තත්වය.  




Friday 19 November 2021

සියළුම වීඩියෝ යූටියුබ් චැනලයේ

පොතට තිත තැබීම 


සියළුම වීඩියෝ යූටියුබ් චැනලයේ 

මගේ යූ ටියුබ් චැනලය පටන් ගත්තේ හරියටම 2007 ජනවාරි 25.  ඒ දවස් වල ඕව පටන් ගන්න ඒ තරම් පිස්සුවක් තිබුනේ නැහැනේ. මම ඒක පටන් ගන්න එකම හේතුව වුනේ දුවල දෙන්න වයලීනය වාදනය කරපුව ගත්ත වීඩියෝ මගේ පවුලේ අයට බලන්න දෙන්න. වීඩියෝ මේල් වලින් යවන්න අමාරුයි. ලොකු වැඩියි. ඒ කාලේ ගූගල් ඩ්‍රයිව් එක තිබ්බද  කියල මතක නැහැ. හැබැයි මම ඒවා පබ්ලික් හෙවත් හැමෝටම බලන්න දැම්මේ නැහැ. පවුලේ අයට පමණයි. හැබැයි දැන් දෙන්නම වයස දහ අට පැනල නිසා ඒවා පබ්ලික් කළා.

මේක ලීවෙත්  කෙනෙක්  මට සරදමට වගේ කීව නිසා,  "ඔයත් දැන් ඒ ගමන චැනල් එකක් පටන් ගත්තද රැල්ලට" කියල.  එයාට පිළිතුරක් හැටියට ලීවට මම කල්පනා කළා ඇයි මම චැනල් එක තියා  ගත්තේ කියල. ඒ කාලේ නම් ඉඳල හිටලා අපි ගිය සංචාර , විශේෂයෙන් දුම්රියෙන් ගිය ඒවා දාන්න ඕන වුන නිසා.

හැබැයි ඒවා දැම්මේ වෙනත් පිස්සු හේතුවකට. කවද හරි දවසක අභ්‍යවකාශ යානයක අවුරුද දෙක තුනක් තිස්සේ ඈත තියෙන ග්‍රහ ලෝකෙකට යන අභ්‍යවකාශ ගැමියෙක් (ඕන කමින් ගැමියෙක් කියල ලිව්වේ ) කම්මැලි  හිතිලා ඉන්ටනෙට් එක සර්ච් කරද්දී මේක දකින්න පුළුවන්. "අම්මට සිරි  කවුද මේ පිස්සු ඩයල් එක" කියල මගේ වීඩියෝ බලන්න ඉඩ තියනව කම්මැලිකමට.  ඒ කාලේ වෙනකොට අභ්‍යවකාශයට ඉන්ටනෙට් දෙන්න  පුළුවන් හරිද?  -කෙලින්ම වයිෆයි දෙනවා මෙහෙන් ස්පේස් ස්ටේෂන් එකකට. එතනින් ඊලඟ එකට, ඊලඟ එකට  ඒ වගේ.   එහෙම නැත්නම් අවුරුදු 200 කට කලින් හිටපු  එවුන්ගේ චර්යාවන් බලන්න කවුරුහරි අනාගතේ ළමේක් ඉස්කෝලේ වැඩකට ගන්න ඉඩ තියනවා. ඉතින් අනාගතේ ගැන හිතල චැනල් එක ගෙනියන්න තීරණය කළා.

ඊට පස්සේ වුනේ මේකයි.  අගෝරා වැඩකට රත්න ශ්‍රී විජේසිංහ මහත්මය සම්මුඛ සාකච්චාවක් දුන්න.  ඒක කරපු නිලන්ත මල්ලිට ඒක අනිත් අයට බලන්න යවන්න ක්‍රමයක් නැහැ. මම කීව මගේ යූ ටියුබ් චැනල් එකක් තියනවා ඒකට දාල ෂෙයාර් කරමු කියල. එක වුනේ 2014 දී . මේ තියෙන්නේ ඒ වීඩියෝ එක.  මේක මගේ චැනල් එකේ වැඩිම හිට් වගයක් ලැබුණු වීඩියෝවක්. 

දැන්ම ඉතින්ට  වැඩේ අල්ලලා  ගියා. දැන් මම චැනල් එක තියාගත්තේ ඒ වගේ  විශාල ෆයිල් අප්ලෝඩ් (උඩුගත කියල හෙළ පදයක් තියනවලු ඒකට ) කරන්න. මම 2016 දී මගේ පළමු පොත වන "පොල්කට්ටෙන් එපිටට"  එළි දක්වපු වෙලාවේ කතා බහ ඔක්කොම ඊට පස්සේ යුටියුබ් එකට දැම්ම. දැන් මට මේකේ වටිනාකම දැනිල ඉවරයි.
 හාඩ් ඩිස්ක් එකේ  ප්‍රශ්නයක් ඇවිල්ල ෆයිල් ඔක්කොම ඩිලීට්  වුන වෙලාවෙත් , අයික්ලවුඩ්, යුටියුබ්, ඩ්‍රොප් බොක්ස් , ගූගල් ඩ්‍රයිව් ඔය ඔක්කොම භාවිතා කරල තිබුන නිසා වැඩි හානියක් වුනේ නැහැ.

ඊළඟට "සියාමා " පොත 2018 පබ්ලිෂ් කරපු වෙලාවේ නම් ගේමක් නැහැ. කෙලින්ම ඔක්කොම වීඩියෝ ටික යූ ටියුබ් දැම්ම.  හැබැයි ඉතින් ලින්ක් එකක් ෆේස්බුක් දැම්ම මිසක් කාටවත් වැඩිය සබ්ස්ක්‍රයිබ් කරන්න කීවේ නැහැ. ළඟම යාළුවන්ට , පවුලේ අයට විතරක් මතක් කළා.

ඊට පස්සේ නම් ඉතින් පොඩි පොඩි වීඩියෝ අප්ලෝඩ්  කළා. කෝවිඩ් කාලේ ගිටාර් එක ආයේ අතට ගත්තම කම් ඕ  ගෝ චිකාගෝ කියල හිතාගෙන ඒවත් එකක් දෙකක් දැම්ම යූ ටියුබ් දැම්ම. ඒවානම් ඉස්සෙල්ල පොඩි දූට , බිරින්දෑට , අපේ හයිකු යාළුවා ධම්මිකා චාන්දනී ට හෙම පෙන්නල අපෘවල් ලැබුනට පස්සේ තමා දැම්මේ.

අන්තිම උඩට දැම්ම   ඒවා ටික ඊයේ පෙරේදා "ප්‍රථම ප්‍රේමය ඔබ නොවේ " සංවාදයේ  වීඩියෝ ටික. බලන්න ඕනේ නම් මෙන්න ලින්ක් එක.   

ඉතින් ඔන්න මේ පාර  නම් කියනවා. ලයික් කරාන්න , කොමෙන්ට් කරාන්න , ෂෙයාර් කරාන්න , උම්මා දෙන්නේ නැහැ. නටන්නේ නැහැ සොරි.  හැබැයි යොහානි ට වගේම මම ඒ ශාශි නිශාදි දැරිවි ටත් කැමතියි. එයාව අහුවුනේ හදිසියේ ගේමින් ටිකක් බලද්දී දැන් කාලෙකට කලින්. එයා දැන් හැබැයි සෑහෙන්න ෆේමස්. සුභ පැතුම්.  ගේම් ගහන්න දැන් එච්චර මනාප නැති නිසා බලන්නේ නැහැ. ඔය වගේ ගේම් දහරා (streaming)  බලන අය අතරේ රෑ වැඩ කරන අය, වෙන වැඩ නැති අය , කෝවිඩ් අස්සේ හිර වෙලා ඉන්න අය, රෑ පානේ නිදි මරණ පොලිස් කාර් වල අය ඉන්නවා. ඒ නිසා ඒ දැරිවිට  ආදායමක් හෙමත් එනවනම් ඒක ලොකු දෙයක්. හැබැයි අඩු වයසේ ළමයින්ට වැඩිය යන්න දෙන්න එපා, ගොඩක් වෙලා ගේම් වලම ඉන්න.  මම මගේ ළමයින්ට ඉඩ දුන්නෙත් නැහැ. ගේම් ගහන එකේ නෙමෙයි ප්‍රශ්නේ. ගොඩක් වෙලාඒකට වැය කරන එක අනිත් වැඩ අමතක කරලා . හරියට ෆේස්බුක් එක ට ඇබ්බැහි වෙනවා වගේ.. 

 අන්තිමට කියන්න තියෙන්නේ ජිවිතේට ලයික්  එකක්වත් කාටවත් දාන්න ලෝභ අය ඕපාදුප බලන්න විතරක් ෆේස්බුක් එකේ ඉන්න එකනම් ටිකක් අප්සෙට්. ඒ නිසා තමන් කැමති අය එක්ක විතරක් භජනයක් තියා ගත්තම ඇතිනේ. සැබෑ ජීවිතයේදී වගේ.  ශේප් එකේ අන්ෆ්රෙන්ඩ් වුණාම හරි. කාටවත් දැනෙන එකකුත් නැහැ.  තරහකට නෙමේ කීවේ. ෆේස්බුක් එක නිසා මානසික ආතතිය හෙම එන්න පුළුවන්.  අප හැමදේම කරන්නේ සතුටින් ජීවත් වෙන්නනේ. එනිසා කල්පනා කරලා බලන්න. 
වෙන අවුලක් නැහැ. ඉන්නවනම් ඉන්න ඔන්නොහෙ.

හැබැයි ඔය ඉහත වාක්‍යය ලීවෙ  අර මගේ පොත් එළි දැක්වීම් වලට එන, උයල පිහල කෑම අරන් එන , ඔක්කොම වැඩ ටික කරලා ශාලාවත් අතුගාල දෙන රත්තරන් යාළුවෝ සෙට් එකට (බ්ලොගාලා ඇතුළුව) නෙමේ ඔන්න.






 


  

Monday 15 November 2021

මතකයේ රැඳුනු සැඳෑව

 


මතකයේ රැඳුනු සැඳෑව 

ලන්ඩනයේ දී, 2019 ලංකාවේදී එලි දක්වපු පොත සමාප්ත කරන සැන්දෑව එන්න කලින් බාධා කිහිපයක්ම ආව. අනුර හෑගොඩ කිවිවර ගේ නිවසේ ප්‍රශ්නයක් නිසා ඔහුට ඒමට නොහැකි වීමත් හිතවත්ම මිතුරෙකුට කෝවිඩ් ප්‍රශ්නයක්  නිසා ඔහුට ඒමට නොහැකි වීමත්. ඒ අතරේ එන්නට පොරොන්දු  වුනු තවත් මිතුරන් දෙදෙනෙකුටම පවුලේ හදිසි ප්‍රශ්න වගක් මතුවෙලා තිබුන. මුදල් ගෙවා ලබාගත් ශාලාව නිසාම කෝවිඩ් වසංගතය නිසා කිහිප වරක් කල් දැමුණු මේ හමුව තව දුරටත් කල් දැමීමට නොහැකි අවස්ථාවත් ආව. එක මොහොතක මට හිතුන නොවැම්බර් 13 ඇත්තටම අවාසනාවන්ත දවසක් ද කියලත්. නමුත් අපි ඒවාට සැලෙන්නේ නැහැනේ. 

මගේ යහළුවෝ පිරිසක් එහෙම සැලෙන්න ඉඩ දුන්නෙත් නැහැ.සෝවියට් දේශයේ කීව්  නගරයේ  උගත් සරෝජ් ගේ ළඟම ඥාතියෙකු ගේ පවුලේ ප්‍රශ්නයක් වුනත් ඔහු පැමිණියේ ගයානිගේ මාළු ව්‍යන්ජනයත් අරගෙන. සරෝජ රැගෙන  ආවේ නන්දන සහ යමුනා. මොකද  සරෝජ ගේ වහනය ඒ වෙලාවේ වෙන කාර්යයක. යමුනා, ඉනෙස් සහ රෝහිත සමග ශාලාවේ උෂ්ණත්ව පාලනය, ලයිට් සෙටින් ආදිය භාර ගත්ත. මේ ශීතල කාලෙනේ. මගේ දයාබර බිරිඳ ඉනෙස් තමා කෑම බිම තිබුණු මේසය සකස් කළේ මට අනිත් වැඩ කරන්න ඉඩ දීල. එයාට  උදව් වුනේ ශීලා. ශීලා බටහිර ලන්ඩනයේ ඉඳල දුම්රියේ එන ගමන්ම පරිප්පු එකක් හදාගෙන ආව, මම සම්බෝලේ හැදුව. ඔන්න ඒ දෙකම තිබුන හරිද? ඇත්තම කියනවා නම් ඉනෙස් නැතිව මට මේ මුකුත් කර ගන්න වෙන්නේ නැහැ. කීව් වලම උගත් කුමාර,එහෙම ඉගෙන ගත්ත රෝහිත, බන්දුල සහ ධම්මික සමග ආවහම මට හිතුනේ මේක "කීව් සන්ධ්‍යාවක්" වේවි කියල. එහෙම වුනේ නැහැ අපි මොස්කව් වලම නතර වුනා. ලැප්ටොප් එක ප්‍රොජෙක්ටරයක දාගෙන සෙට් කරන එකේ ඉඳල වීඩියෝ එකත් කරුණාවෙන් කරල දුන්නේ කුමාර.    

  ඉනෙස් සහ ශීලා තමයි පුටු පේලියට තියන්න පටන් ගත්තේ. පස්සේ හැමෝම  තමන්ගේ පුටුත් ඇදගෙන වාඩි වුනා. ඒ කෙසේ වෙතත් සම්ප්‍රදායට ගරු කරලා විනාඩි හතළිහක් විතර ප්‍රමාද කරලා,  මම ඉවෙන්ට් පටන් ගන්න කියල සරෝජ් ට කීව. සරෝජ් තමන්ගේ සුපුරුදු ශෛලියෙන් වැඩේ හොඳට කරගෙන ගියා. ආයේ දෝෂයක් කියන්න බැරිවෙන්නම. මොස්කව් මිත්‍රත්ව විශ්ව විද්‍යාලයේ හෙවත් ප්‍රසිද්ධ ලුමුම්බා එකේ උගත් මිතුරු අතුල පැමිණියේ හොඳ ප්‍රංශ ෂැම්පේන් බෝතලේකුත් අරගෙන, පැය ගාණක් මග ගෙවාගෙන වොල්වර්හැම්ප්ටන් ඉඳන්.(මේකේ සෝවියට් ෂැම්පේන් වගේම මිහිරි රසයක් තියනවා. අපි ඉතින් ඔරිජිනල් හැටියට සළකන්නේ ජිවිතේ පළමු වතාවට බීපු සෝවියට් ෂැම්පේන් එකනේ). ඊළඟට ඈත ඉඳන් ආවේ බ්‍රෙන්ට්වුඩ් ඉඳන් ආපු සුබෝධ. සුබෝධව දැක්කේ අවුරුදු  ගාණකට පස්සේ වගෙයි මතක. දෙන්නම උගත්තේ සෝවියට් දේශයේ. දැන් එන් එච් එස් එකේ වැඩ. අතුල පොතේ පිටුවක් කියවන්න පටන් ගත්තේ වටිනා  මතකයන් රැසක් අවදි කරමින්. මෙහෙම වැඩකදී අනිවාර්යෙන්ම එන අකාලයේ අප අතරින් සමුගත් සොඳුරු මිතුරෙකුගේ අඩුවත් අපට දැනුන කීවොත් නිවැරදියි. 

මොස්කව්  රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාලයේ උගත් ආශා, පේරාදෙණියේ නිෂ්පාදනයක් වන විපුලි සහ ප්‍රසිද්ධ බ්ලොග් මිතුරෙකු වන මාකස් ඉන්පසු විටින්  විට පොතේ පරිච්ඡේද කියවමින් සහභාගී වුනා පමණක් නොවෙයි. ආශා තමන්ගේ මතකයන් කියන අතරේ විපුලි ඇගේ සෝවියට් පොත් කියැවීමේ ලැදියාවත්  මතක් කළා. මාකස් ගේ කතාවේ විශේෂත්වය වුනේ ඔහු සෝවියට් දේශයට කිසිම සම්බන්ධයක් නොමැති වීමත් රුසියාවට කිසිම සම්බන්ධයක් නොවීමත් තුල. එනිසා ඔහුගේ ගැඹුරු විශ්ලේෂණය සිතන්නට යමක් ඉතිරි කරා. 

ප්‍රවීණ නාට්‍යවේදී විජිත ගුණරත්න ස්වීඩනයේ සිට සාකච්චාවට සහභාගී වුනේ පොත  ලියන විට ඔහු මාහට දුන් උපදෙස් ද මතක් කරමින්. ඔහුට සහයට නුවන් ජේ ද අදහස් පළ කළා , සරෝජ් සහ අතුල සමග. එතන බිහි වුනේ සජීවී සංවාදයක්.       

අයුමිණි කියන්නේ මගේ දියණියන්  සමග මගෙන් භෞතික විද්‍යාව අමතරව උගත් දියණියක්. ඉංජිනේරු සිසුවියක් වන ඇගේ සංගීතය පිලිබඳ දැනුම අතිමහත්. ඇගේ සංගීතඥ පියතුමන් වන නිස්සංක වික්‍රමරත්න සමග  ඔවුන්ගේ මධුර හඬින් සභාව ප්‍රමෝදවත් කළා. නිස්සංක ගේ පිය බිරිඳ ඉන්දු තමයි සින්දු  පුරුදු වෙනකොට තේ සහ කැවිලි සපයමින් අපිව දිරිමත් කළේ.  ඩිලානි එන්න බැරි වුනත් රස නහර පිනවන බුරියානි එකක් හදල දුන්න. ආශා බුරියානි  එක්ක  කන්න හදන රසවත් රයිටා  එකක් ගෙනාව . ඉනෙස් හොඳටම හොඳ සලාදයක්  හදල තිබුන. මේ හැමෝටම ස්තූති වෙන්න සන්ධ්‍යාව ප්‍රබෝධමත් ජයග්‍රහණයක් වුනා. 

සෝවියට් සම්ප්‍රදාය අනුවම සන්ධ්‍යාව ඉවර වුනේ අතුල ගෙනාපු ෂැම්පේන් එකෙන් සහ මගේ රුසියානුමිතුරකු  වන ලියෝනිඩ් ප්‍රදානය කල බෙලුගා වොඩ්කා එකෙන් (බෙළුගා කියන්නේ රුසියාවේ මිල අධිකම  මාළු බිත්තර ගන්න  මත්ස්‍ය ජාතියක් -බෙළුගා කැවියාර්). ඒක හුඟක් මෘදු ලෙස දිවට දැනෙන ප්‍රණීත රසයක් දෙන එකක් නිසා ඇරපු හැටියේම වගේ ඉවර වුනාද කොහෙද?😉 අන්තිමට අපි කට්ටියක් අපේ නිවසේ  එක්රැස් වුනේ සම්ප්‍රදායික විධිහට වැඩේ නිම කිරීමේ සහ කෝපි බීමේ පාටියට. බන්දුල සැපයූ  කියුබාවෙන් ගෙනා හවානා සිගාර් නිසා ඒකත් රසවත් වුනා, වැඩේ වැඩියත්ම රසවත් වුනු හේතුව යටම තිබෙන පින්තුරයකින් පෙනේවි. 

පැමිණි හැමෝටම ස්තූතියි, සුභ පැතූ හැමෝටමත් ස්තූතියි. සිය පවුල සහ යහළුවන් ඇති තැන තව දෙයක් කුමටද? 

 කතාව අවසන් කරන්නම් තව කරුණක් එක්ක. මේක බ්ලොගයක ප්‍රතිචාරයකට දාපු ජපානය පිලිබඳ යූටියුබ් වීඩියෝවක් ගැන. එහි සමහර තරුණ වැසියන් ගේ තනිකම ගැන. ඔවුන් සයිබර් කැෆේ වල ඉතා කුඩා කාමර වල දවස පුරාම ගත කරමින් එහිම නිදාගන්නවා. ජිවිතයේ සන්තකව තියෙන වස්තුව අඩුයි. ලොකු ගෙවල් නැහැ. ඉතාම සරල ජිවිතයක් කියල හිතෙන්න පුළුවන්. නමුත් ඔවුන් දරුණු තනිකමකින් පීඩා විඳිනවා. මේ තියෙන්නේ ඒ වීඩියෝ එක. අපි අවුරුදු  ගණන් දියුණු ධනවාදී රටවල ජිවත් වුනත් මේ රටවල සැප පහසුව මැද සමහර තනිකමේ ගෙවන ජිවිත හුඟක් තිබෙනවා. අපි ඒක සෝවියට් දේශයේ දැක්කේ නැහැ. පාලනය කෙතරම් සීමා තිබුණු එකක් වුනත් මිනිසුන් සාමූහිකවමුණ ගැහුණා. (තම තමන්ගේ නිවෙස් වල ජිවත්වුනත් එළියේ දී  එක්වී වැඩ කරන ගතියක් තිබුන)  වනයේ ඇවිදින්න  ගිහින් ගිනිමැල ගහගෙන වරු ගණන් කවිවල සිට නවකතා,  චිත්‍රපට සහ විහිළු කතා දක්වා කතා කරමින් කාලය ගත කිරීමේ  පුරුද්දක් තිබුන.අපි කැමති වෙන්න ඇත්තේ එකට වෙන්න  ඕනේ.     

ප.ලි.  අතුල කතා කරනවිට  රසවත් කරුණක් ද  මතක් කලා.  මා හා අතුල මුල් වරට මුණගැසුන අවස්ථාව. ඒ දවස් වල ක්‍රීඩා ලේකම් අප දෙදෙනාගේම යහළුවකු  වන සුදත් කියල සිසුවෙක්. එතකොට රාජ්‍ය  විශ්ව විද්‍යාලයීය ශිෂ්‍ය සංගමයේ ලේකම් මම. අපි කතා කරලා සංවිධානය කළා ක්‍රිකට් මැච් එකක් ලුමුම්බා විශ්ව විද්‍යාලය සමග. එදා තමා අපි කට්ටිය මුල් වරට හොඳින් හඳුනා ගත්තේ. අපි, රාජ්‍ය  විශ්ව විද්‍යාලයීය කණ්ඩායම  පැරදුනා කියල අතුල කියනව. අතුලට අමතක වුනු කරුණ තමයි ඊට පස්සේ ගහපු  හැම මැච් එකමත් අපි පැරදුනා කියල, මොකද ලුමුම්බා කණ්ඩායම ගෙනාවේ ලංකාවේ පළමු පෙළ ක්‍රීඩා කරපු ලොකු කාලතුවක්කු.

මුල් පොස්ටුව.- පොතට තිත තැබීම 










Ajith