අපේ නිවෙස ඉදිරිපිට කුඩා තණකොළ පිට්ටැන්නක් ඇත. ලන්ඩනය වැනි ස්ථානයක ඕනෑම විවෘත අවකාශයක් ඉතා වටී. එන්ෆීල්ඩ් හි නගර සභාව විසින් අප නිවෙස් වල වාසීන් වෙනුවෙන් තණකොළ කපා, කුණු, රොඩු ආදිය ඉවත් කර පිරිසිදුව පවත්වාගෙන යනු ලබන මෙම විවෘත අවකාශය වටා කුඩා මාර්ග හතරක් ඇති අතර එනිසාම එය කුඩා චතුරශ්‍රයක් බවට පත් වේ. අපේ නිවෙස් මේ කුඩා චතුරශ්‍රය වටා ඇත. එහි දෙපස කුඩා තණකොළ කඳු දෙකක්ද තිබේ. ඊට අමතරව විශාල චෙරි ගසක් ඇතුළු තවත් ගස් කිහිපයක් ඇත.
කොරෝනා වෛරසය නිසා වූ අගුලු දැමීමේදී, අවට ඇති බොහොමයක් උද්‍යාන වසා දමා හෝ ඒවාට ජනතාව යන්නේ නැත. ඒ නිසා වැඩිපුර කිහිප දෙනෙක් මෙම චතුරශ්‍රයට පැමිණෙන බව මට නිරීක්ෂණය විය. සමහරු තමන්ගේම පින්තූර නැත්නම් සෙල්ෆි ගන්නා අතර සමහරු තම දරුවන් සමගද පින්තූර ගනිති. . බොහෝ විට අනුමාන කළ හැක්කේ මේවා සමාජ මාධ්‍යවල පළ කිරීමට ගන්නා බවයි.
සමහරු කැමරාව ඉදිරිපිට නටති. ඒ බොහෝවිට විට ටික්-ටොක් වල පළ කිරීමට විය හැක. සමහර පවුල් පැමිණ ඔවුන්ගේ කුඩා දරුවන් අප විසින් ගසේ එල්ලා ඇති ටයර ඔන්චිල්ලාව මත තබා පද්දති. තැන පිටියේ හිඉන්ද හිරු එලිය භුක්ති විඳින අතර, ඡායාරූප ගැනීම සහ වීඩියෝ ගත කිරීමද කරති. සමහර යෞවන, යෞවනියන් ටයරයේ එල්ලී හෝ ගසේ නැගී පින්තූර ගනිති.
දශක එකහමාරකට පමණ පෙර, යමෙක් ටයරය සොරකම් කළේය, නැතහොත් සමහර විට ඔලු උදුම්මාගත් නගර සභා නිලධාරින් එය ඉවත් කරන්නට ඇත.
මට වයස අවුරුදු 8 ක් හෝ 9 ක් වන විට මම ජීවත් වූයේ ශ්‍රී ලංකාවේ ලුනුගල නම් කුඩා ගම්මානයකය. මගේ පාසැල් මිතුරකු සහ මම සමහර විට සුදු වැල්ල පාර නමින් යුත් පාරක් දිගේ ටයරයක් තල්ලු කළෙමු. දිග පැල්ලමක් සහිත එම මාවත කුඩා දිය පහරකටඋඩින් ගොස් නැවත කන්දකට නගී . ටයරය පහලට තල්ලු අකර බලා සිටීම කුඩා අපට ඉමහත් විනෝදය ගෙන දෙන ක්‍රියාවක් විය.
මම මේ කතාව මගේ අසල්වැසි බ්‍රයන්ට වරෙක කීවෙමි.
ඔහු බ්‍රිතාන්‍ය ප්‍රවාහන පොලිසියේ විශ්‍රාමික පොලිස් රථවාහන සැරයන්වරයෙකි. ඔහු දැඩි ලෙස බ්‍රිතාන්‍යයේ දක්ෂිණාංශික ටෝරි (කොන්සවටිව්) පක්ෂයට සහය දැක්වූවෙක් විය. මම අර්ධ ලෙස කම්කරු පක්ෂයට සහය දැක්වූවෙක් වීමි. අප අතර බොහෝ වාද විවාද ඇතිවුනේ , බ්‍රයන් ඔහුගේ සුරුට්ටුව සහ විස්කි වීදුරුව සමඟත් , මම මගේ වොඩ්කා වීදුරුව සමඟත් අප නිවෙස් පිටුපස කුඩා ගාඩ්න් වල හවස් යාමයේ දෙපැත්තේ හිඳ ගෙනය..මේ උණුසුම් සාකච්ඡාවල ප්‍රතිපලය කුමක් වුවත්, අපි සෑම විටම හැකි තරම් මිත්‍රශීලීව සිටියෙමු. ඔහු මට හොඳ අසල්වැසියෙක් සහ හොඳ මිතුරෙක් විය. ඒ වෙනුවට මම ඔහුට දිය හැකි ඕනෑම උදව්වක් දුන්නෙමි. මගේ බිරිඳ සැදූ ජර්මානු කේක් මෙන්ම ඉඳහිට මවිසින් සෑදු ආසියාතික ව්‍යංජනත් ඔහු සමඟ බෙදගතිමු. ඔහු වරක් අපේ බොයිලේරු වේ ප්‍රශ්නයක් ඇතිවී එය සවි කර දුන්නේය. ඒ පොලිසියෙන් විශ්‍රාම ගත් පසු බොයිලර් සවි කරන්නෙකු ලෙස නැවත පුහුණු වී තිබු හෙයිනි.
නැවත ටයරයේ කතාවට යමු.
මගේ කතාව ඇසීමෙන් පසු බ්‍රයන් යෝජනා කළේ අපි තවත් ටයරයක් ගසේ එම අත්තේම එල්ලන්නටය. ටයරයක් කොහෙන්දෝ සොයා ගත් බ්‍රයන් එය අත්තේ එල්ලූ අතර බොහෝ ළමයින් (මගේ ද ඇතුළුව) සතුටින් එහි ඔන්චිල්ලා පැද්දහ. බ්‍රයන් මීට වසර කිහිපයකට පෙර අභාවප්‍රාප්ත වූ අතර අපට දැන් නව අසල්වැසියන් සිටී.
තෙවසරකට පෙර කවුරුන්හෝ නැවතත් ටයරය සොරකම් කළහ. මෙම ටයරය එල්ලා තැබුවේ බ්‍රයන් සහ මා බව දැනසිටි රොබට් නම් තවත් අසල්වැසියෙක් ඒ බව මට පවසා ඔහුම සොයාගත් ටයරයක් නැවතත් ගසේ එල්ලීය.
රොබට් ද මීට දෙවසරකට පෙර හදිසියේ මිය ගියේය.
එහෙත් වුන්ගේ කාරුණික අභිනය තවමත් එළියේ පිට්ටැන්නේ තිබේ. වැඩිහිටියන් හා දරුවන් ටයර ඔන්චිල්ලාව අසල ප්‍රීතිමත් වෙති. . සමහර යෞවන, යෞවනයන් සමහර විට ටයරය අසල පැද්දෙමින් ඔවුන්ට උරුම ජන්ජාල කරමින් සතුටු වෙති. පින්තුර ගනිති. පිට්ටනිය මැදින් ඇති අඩි පාර දිගේ ඇවිදින අයද මෙතනට ඇතැම් විට පැමිණේ.
සමහර විට, මේ ජීවිතය තුල වැදගත් එපමණකි. අනුන්ට ප්‍රීතිමත් වන්නට ඉවත් කර යන වැදගත්ද නොවන පුංචි යමක්.
සෑරුත් මාර දේවල්නෙ මතක් කොරන්නේ.
ReplyDeleteපොඩි කාලෙ ටෑර් එකක් තියෙනවා කියන්නේ හරියට කාර් එකක් තියෙනවා වගේ සෑර්.
කාර් ටෑර් එක පදින්ඩ කෝටු කෑලි දෙකකුත් ඕනේ. බයිෂල් ටෑර් එකක් ලැබුනත් ඒකත් කෝමහරි පද්දනවා. ඕ යේස්.
ටැට්ටර් ටෑර් නං බොහොම ප්‍රයෝජනයි දැන් කාලෙ මටනං.
ජයවේවා!
හැට්ටර් මල්ලිත් පැදලා තියනවා එහෙනම්. මම නොකළ එකම දේ ටයර එක ඇතුලේ ගියේ නැති එක. මම අතින් තල්ලු කරන් ගිහින් අත කිළුටු කරගෙන එනවා. අම්ම වචනයක් කියන්නේ නැහැ.
Deleteපුංචි හොඳක් වුණත් මහා ලොකුවට වැඩෙන රූස්ස ගස් වර්ගයක බීජයක්!
ReplyDeleteඒක තමා වැදගත්
Delete, අජිත්
ReplyDeleteඔය ලනුව කඩාගෙන වැටිලා කාටහරි තුවාල වුණොත් Public liability ප්‍රශ්න එනනිසා නගර සභාව එක අයින් කරන්න ඇති.
වෙන්න ඇති. දැන් ඒක එහෙමම තියනවා. ඔය කවුන්සිල් වල හෙල්ත් ඇන්ඩ් සේෆ්ටි ප්‍රශ්න කියල හුඟක් දේවල් අයින් වුනානේ. අන්තිමට ළමයි හරියට සෙල්ලම් කරන්නෙත් නැතිව ගියා
Deleteඅපගේ නිවස අසලත් මෙවැනි උද්‍යානයක් තිබෙනවා. එහිත් මෙවැනි ටයර් එලවා තිබුනා. දිනක් ළමුන් දෙදෙනෙක් මෙහි නැගී සෙල්ලම් කරමින් සිටිනා විට කඹය කැඩී ටයරය බිමට වැටුනා ළමුන් දෙදෙනා සමග. කුඩා ළමයා උඩට ටයරය සහ අනික් ළමයා වැටී ඇත්තේ. එම අනතුරින් කුඩා ළමයා අබාධිතයෙක් උනා. දැන් වසර දෙකක් ඇති අනතුර සිදුව. එයා ළමයා රෝද පුටුවක ඉන්නේ .පාසල් ගමනත් අඩාල උනා.
ReplyDeleteතුසර කුමාර
මෙහෙමයි ඔය කතාව ඇත්ත වෙන්න පුළුවන්. ඔයමගේ අසල්වාසී පොලිස් නිලධරයා සාමාන්‍යයෙන් ඕවා ගැන හොයන මනුස්සයෙක්. මිනිහ ගානට නූලට වැඩ කරන කෙනෙක්. සාමාන්‍ය කඹ දිරනවා. එනිසා මිනිහ ගේනවා තංගුස් නූල් වගේ ජාතියක් එකට එකතු කරලා හදපු කඹයක්. පොලිමර් ජාතියක් වැස්සට අව්වට දිරන්නේ නැහැ . ඒක තවම හොඳයි
Deleteඇත්තටම අපි අද රෝද හතරක ගම්න් කලාට ඒකාලේ පරන ටයරයක් වත් නොතිබුනු ලමුන් කියලා මතක් වෙද්දී ආත්ම අනුකම්පාවක් ඇති වෙනවා.
ReplyDeleteඕනෑම මෙවන් කාර්‍යයක් කිරීමේදී පිරිසක් හෝ කිහිප දෙනෙක් ඉන්නවා මේ "පිස්සු වැඩේ"නුරුස්සන.
එහෙම අයෙකු අතින් ඒක නැති උනා වෙන්නත් පුළුවන්.
මට මතකයි මම මීට කාලෙකට කලින් පොඩි පෝස්ටරයක් දැක්කා පාරිභෝගික අවශ්‍යතාවය විස්තර කෙරෙණ.
කුඩා දරුවෙකුට ඔංචිල්ලාවක් ඕන වෙනවා.
මේකට එක් එක් වෘථිකයින් දෙනවා මහ සිරා උපදෙස් රාශියක්.
නමුත් ඒ පොඩි දරුවට ඇත්තටම ඕන වෙන්නේ ඔය වගේ ලනුවක එල්ලූ ටයරයක්.
අපි නොසිතුවාට මේ පොඩි දෙයින් දරුවන් සතුටු වෙන්නේ අපට සිතා ගත් නොහැකි තරම්.
කොහොම වෙතත් හෙට උදේම ගිහින් ඒක ආරක්ෂිතදැයි බැලුවොත් නේද හොඳ?
උඩ පිළිතුර බලන්නකෝ. ඔව් මම ඒක සාමාන්‍යයෙන් චෙක් කරනවා. කැඩිල මොනවා හරි වෙලාද කියල. දැන් අවුරුදු විස්සකට වැඩියි ඔය තංගුස් වගේ කඹේ. ගහ දිරනකන් තියෙයි වගේ. හැබැයි ටයරය නම් පස් වෙනි එකද කොහෙද . මගේ ළමයි නම් ලොකුයි . ඒත් එන පොඩි ඈයෝ හිනා වෙන හඳට තේරෙනවා උන්ට ඒක කොච්චර වටිනවද කියල
Deleteලස්සන කතාවක්. තිලක වගේ ඔබත් ජීවන කතන්දර පෙළක් ලියන්න.
ReplyDeleteස්තූතියි අනුරුද්ධ,
Deleteමම පොල්කට්ටෙන් එපිටට කියල පොතක් ගැහුවා මුල් කාලයේ. බ්ලොග් වලින් අරගෙන. නැවත එක්ක ගහන්න අදහසක් නැහැ. ඒත් හිතුනු වෙලාවට ලියනවා.
ටයර් කියන්නේ ජිවිතේ වෙලා තිබ්බ කාලයක් මටත් තිබ්බ. තාම මතක් වෙනවා ටයර් එක පස්සෙන් මෙලෝ සිහීයක් නැතුව දුවපු හැටි ..
ReplyDelete