දෑකැත්තයි මිටියයි හලන්න කල් හරිද? රතු කටුස්සෙක් පින්තුරේට දාමුද?

මේක ලියන්නේ 2014 මැයි 1 වෙනිදා. ලංකාවේ හා ලෝකයේ රටවල පෙළපාලි යන වෙලාවක. කොළ අයත් නිල්  අයත් කොටින්ම රජයේ හමුදාවක ඉහලම නිලයක් දැරූ යුද්ධයක් මෙහෙයවූ අයෙකුත් මැයි රැළියක් කරන නිසා (එහෙම කරන්න බැහැ  කියනවා නෙමේ. ඕන කෙනෙකුට වෙනස් වෙන්න අයිතියක් තිබෙන බව මම පිලි ගන්නවා.) මේ මැයි  පෙළපාලි දිනය  සුවිශේෂයි. අවාසනාවකට  වගේ ඊයේ වැඩ අධික නිසා මේ ලිපිය ඉවර කර ගන්න බැරිවුනා. අද දෙවෙනිදා. අනික් සුවිශේෂ කාරණය තම පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂයෙන් සම්මන්ත්‍රණ මාලාවක් පැවැත්වීම. නොයෙකුත් සමගාමී පක්ෂවල නායකයන් කතා කලා  මේ හමුවීම් වල. ශ්‍රී ලංකා පෙරටුගාමී පක්ෂයේ දීප්ති කුමාර ගුණරත්න සම්ප්‍රදායෙන් එලියට ගිය "හොඳ" කතාවක් කරලා තිබුන. මේ කතාවට නොයෙකුත් විවේචන තියෙනවා. ඒවාට උත්තර ඒ ගොල්ලෝ දෙයි. නමුත් ඒක  හොඳ කතාවක්. අනික් කතාව චමීර කොස්වත්තගේ කතාව තුල පන්තිය සංවිධානය කරන්න ඕනේ කියන එක තමයි අවධාරණය කලේ.  සාධාරණ කතාවක්. නමුත් මේ හැම දේම හොඳ වුනත් ඇත්තටම අපි මැයි රැලි වලට යන්න ඕනෙද කියන ප්‍රශ්නය මතු වෙනවා.

අප සෝවියට් දේශයේ මැයි රැලි දැක්කා . සමාජවාදී ජයග්‍රහණ සංකේතවත් කරන රැලි හැටියට තම ඒවා දැක්කේ. මුලින් ම අභ්‍යවකාශයට ගිය යානය අරන් ගිය , යුරි ගගාරින් වගේ අය ගිය. ඒවා හොඳයි කියමු. නමුත් ලෙනින් ගෙන් පස්සේ බොහොමයක් මැයි  රැලි වලට යාම අනිවාර්ය කරලා තිබුන. කොමියුනිස්ට් පක්ෂ සාමාජිකයන් හා කමිටු අනිවාර්යයෙන් සහභාගී විය යුතුමයි.  සහභාගී වුනේ නැත්නම් ජොබ් එකටත් කෙල වෙනවා. ප්‍රොමෝෂන් එකක ලැබෙන්න තිබ්බ නම් ඒකත්  නැති වෙනවා.
බ්‍රෙශ්නෙව් (සෝවියට් ජනාධිපති හා කොමියුනිස්ට් පක්ෂ ලේකම් ලියොනිඩ් බ්‍රෙශ්නෙව්) ගේ කාලේ  අර සමුහ ගොවි පොලේ අස්වැන්න අර කර්මාන්ත ශාලාවේ නිෂ්පාදන අතිරික්තය , ඔන්න ඔය වගේ බොරු දත්ත දාපු බොරු ප්‍රදර්ශන රථ අරන් ගියා . මේවා කරපු නිලධාරීන් බ්‍රෙශ්නෙව්ව අම්බානක ඇන්දුවා. මුළු මධ්‍යම කාරක සභාවම වගේ රැවට්ටුව. ඕවට අහුවුනේ නැත්තේ මධ්‍යම කාරක සභාවේ දෙන්නයි. එක අයෙක්  යුරි අන්ද්රෝපොව්. මෑන් ආපු  ගමන් අර හොර නිලධාරි  කීප දෙනෙකුට  දීගෙන දීගෙන ගියා , නමුත් මිනිහ හදිසියේ මැරුණා. ඊට පස්සේ ආවේ (චෙර්නේන්කෝ ගෙන් පස්සේ) ගොර්බචෙව්. මිනිහ මුළු සෝවියට් දේශයම විසිරුවල දැම්ම.
නැගෙනහිර ජර්මනියේ සමාජවාදය තිබ්බ කාලේ  හිටපු කාට  හරි මැයි  පෙළපාලියට එනවද කියල ඇහුවොත්  දුවයි. එහෙම නැත්නම් පිස්සුද කියල අහයි. මැයි පෙළපාලියට ගියේ නැත්නම්  (අඬ  ගහල) ස්ටාසි (ජර්මන් රහස් පොලිසිය ) පිටිපස්සෙන්. අනික ඉතින් නැති දේවල් මවා  පෑමක් තමා  කෙරුනේ.

ඉතින් මැයි රැලියකට තම කැමැත්තෙන් යන්නේ නැතුව , යන්න කියා කියා කියනවනම් එතන පුංචි පහේ නිලධාරිවාදයක් තිබෙනවා කියල හිතෙනවා. ඉතින් මේ මැයි  රැලි වලට වනාගෙන තම කැමැත්තෙන් යන්නේ කවුද? නිල්පාට කොලපාට ඒවා වල නම් ලොක්කගේ හිත දිනා  ගන්න , තමන් තමයි වැඩි පුරාම සෙනග ඇද්දේ කියා ගන්න කරන වැඩක් නිසා ඒවා ගැන කතා කරලත් වැඩක් නැහැ. වචන නාස්ති කරන්න ඕනේ නැහැ පොලු සෙල්ලම් කෙලි සෙල්ලම් වලට.
ඉතින් මැයි  දිනයෙන් නම් ඊළඟ විප්ලවය තීරණය වෙන්නේ හරි, තම සංවිධාන ශක්තිය පෙන්වන්නේ හරි නම් , හොඳම පෙළපාලිය හා රැලිය වමේ පැත්තෙන් කලේ ජවිපෙ. ඒකෙ ගිය කතා නම් මම වැඩිය ඇහුවේ නැහැ. නමුත් මෙන්න මෙහෙම දෙයක් නිරීක්ෂණය වුණා. දැන් මේ පහල පින්තුරේ ලස්සනට ඇඳ  ගත්ත නාගරික තරුණ තරුණියෝ ටිකක් නේද ඉන්නේ. ටිකක් අලුත් රුසියාව වගේ. නැහැ . අලුත් චිනේ වගේ. ඒත් .... නැහැ.  මේකන් ගම්‍ය වෙනවද ජවිපෙ දැන් අලුත් මාවතක යන්නේ කියල.

 

එංගලන්තේ කම්කරු පක්ෂය පරදින කොට නීල්  කිනොක් ඉවත් කරලා ටෝනි බ්ලෙයාර් ආවහම  මේ වගේ වෙනසක් වුණා . ටෝනි ඇවිල්ල පින්ක්  (රෝස පාට ) වාමන්ශිකයෙක් රත්තෙක් නෙමේ කියල තම පිලි ගැනීම . ඇත්තටම මධ්‍යස්ත දක්ෂිනන්ශිකයෙක් කම්කරු පක්ෂෙන් ආපු .

 මේ දෙවන පින්තුරේ ජවිපෙ පෙළපාලිය. මේක  දැක්කම ගොඩක් ආඩම්බරයි හා. නමුත් මේක නිකම් මේ පෙබරවාරි 4 නිදහස දවසේ යන මාච්  එකක්  වගේ නැද්ද? එහෙම නැත්නම්  කිම් ජෝන් උන් ගේ උතුරු කොරියාවේ හෝ චීනයේ මැයි  පෙළපාලි වගේ නැත්ද? ශ්‍රී ලංකාවට අභිමානයෙන් ගෙන එන ඊළඟ මනස්කාන්ත නිලධාරිවාදී රාජ්‍යයේ පෙර ගමන් පෙළපාලිය නේද ? ඔය පෙළ පාලියේ යන හැමෝටම අණක්  දීල  ඇති සහභාගී වෙන්න. ඕකේ  ගීය අයට  හරියටම  පවරලා  ඇති වැඩේ . හා ඔයා  චේගේ ප්‍රදර්ශන  කෑල්ලේ  බර අදින්න. ඔයා  මොටෝ බයිසිකලේ ඉන්න ඔය වගේ. අර ඒ කාලේ නිදහසේ වරප්‍රසාද ඉල්ලා පෙළපාලි ගිය කම්කරුවට ශ්‍රමිකයට මොකද වුනේ.  ජවිපෙ නාගරික පන්තිය හරහා චන්දෙ ඉල්ලන බලා  පොරොත්තුවක් තියෙනවා කියල තමා  පෙනෙන්නේ. එතනින් බලය ගන්න පුළුවන් නම් හොඳයි. ඊට පස්සේ ?

ඊළඟට බලමු පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂේ පින්තුරයක් දිහා. 

 දැකත්ත මිටිය ගත්ත සම්ප්‍රදායික දෙන්නෙක් ඉන්නවා. ගොවි ගැහැණිය. ගමේ කම්මල් කරු . ක්ලැසික් පින්තුරේ. හැබැයි මන් ඔට්ටුවක් අල්ලනවා ඔය දෙන්නම එදා මැයි  රැලියේ හිටියේ නැහැ කියල. ගමේ ගොවි ගැහැණිය දැන් ඉන්නේ මැද  පෙරදිග. ගමේ කම්මල් කාරය ගෑනිව මැද  පෙරදිග යවලා කොහේ හරි කට ගොන්නක් බිල හොර ගෑණි  ගාව  හරි ගෙදර හරි නිදි.  ඉතින් මට නම් හිතෙන්නේ මිටිය වෙනුවට ඉස්ක්රුප්පු නියනක්, ව්රෙන්ච් එකක් (පින්තුරය බලන්න) 

 නැත්නම් වතුර බාල්දියක් හා මොප් කරන බුරුසුවක්  තිබ්බ නම් හරි කියලා . එහෙම නැත්නම අර අව්වේ ටයි පොල්ලක් ගහගෙන කඩවල් ගානේ  යන සේල්ස් රෙපාල  මතක් වෙන්න ටයි පොල්ලක් හරි අඩුම ගානේ . දැන් කතා කරන්න ඕනේ දුක් විදින්නේ ගාර්මන්ට් වල වැඩ කරන කාන්තාවෝ නේද? ඊළඟට තේ කඩන කට්ටිය. හැබැයි පෙසපේ එක පින්තුරයක පොඩි උත්සහයක් ගන්නවා හැමෝම ඇතුළු කර ගන්න. . මෙන්න ඒක.

. චමීර කොස්වත්තගේ කතාව ඉවර වෙනකම් අහන්න බැරි වුණා. මොකද හඬ පටය එතනින් ඉවරයි. පුබුදු ජයගොඩගේ කතාවේ යන්තමට මතක් කරනවා මෙහෙම. "අපනයනය කරන ශ‍්‍රමිකයන් වැඩි කරනව කියන්නේ ඇණ ගහගෙන ලංකාවට එන ප‍්‍රමාණය වැඩි වෙනව කියන එක. ඇගලූම් කර්මාන්තයට වැඩියෙන් බර තියෙනව කියන්නෙ සූරාකෑම තවත් වැඩි කරනව කියන එක" 

ලාල්  කාන්තගේ කතාවත් හොඳයි. ඇත්තටම ප්‍රශ්න ගැන කතා කරනවා. නමුත් දන්නවද දන්නේ නැහැ ස්වීඩනය මේ දවස් වල පයිලට් ප්‍රෝග්‍රෑම් එකක් කරනවා පැය  7 හා පැය  හයේ වැඩ මුරයකට. හැබැයි ඵලදායිතාවය වැඩි කරන්න. මෙන්න යොමුව.  http://www.allvoices.com/contributed-news/16850616-sweden-to-try-6-hour-workweek-is-america-next . 

හුටා තමයි. සමාජවාදය එනකන් ඉන්න ඕනේ නෑනේ  එතකොට. 

 මේ ලිපියේදී පින්තුර ටික බා ගත්තේ http://www.lankatruth.com/ එකෙන් හා 

http://www.lankaviews.com/ එකෙන්. එකට ස්තුතියි.