"සියාමා" කෘතිය පිලිබඳ සංවාදයේ ප්‍රධාන දේශන - 1 නන්දන වීරරත්න
"සියාමා " කෘතිය පිලිබඳ සංවාදය සඳහා මරදානේ "සමාජ සාමයික කේන්ද්‍රය " ලබා ගැනීමට උදව් කලේ තරංගනි රෙශිකා ප්‍රනාන්දු සහෝදරිය. තරුරසී නමින් අපි ආදරයෙන් හඳුන්වන්නේත් ළඟදී සම්මාන දිනූ "දේශ ද්‍රෝහියෙකු ගේ නිර්මල හෘදය " නවකතාද ලීවේත් ඇයයි.
සංවාදය සංවිධානය කිරීමට ප්‍රථම මා හමුවන්නට පැමිණි ඈ අහස ප්‍රකාශක ගෙන් ගත් කෘතියක් මට තෑගි කළා. මගේ පොත මා පළමුවරට දුටුවේ එදා.
තරංගනී ඇගේ නිවසේ දහවල ආහාරය ගැනීමට අපට ආරාධනා කළා. ඒකනම් ඉතාම සොඳුරු අත්දැකීමක් වුණා. තරු ගේ මව අපට තැල් කොළ ඇඹුලක් සමග බතක් පිළියෙළ කර තිබුන. මම තැල් කොළ ඇඹුල මුල් වරට රහ බැලුවේ එදා. අනිත් හුඟක් කොළ ජාති වගේම මේකත් දියවැඩියාවට, රුධිරය පිරිසිදු වීමට හෙම හොඳයි ලු. ඔය තියෙන්නේ පින්තුරයක්.
තරුගේ ගම බලන්න යන ගමනේදී උයන්න අළුත් මාළු ගත්තෙත් යන විටදීම . ඒ කෑම වේල ඉතා ප්‍රණීතයි. මගේ බිරිඳත් දෙපාරක්ම බත්, මාළු පිණි බෙදා ගත්ත. ඉතින් අපි දහවල් ආහාරය අරගෙන තරු විසින් රැක ගත්ත ඒ ගමේ පුස්තකාලේ පොත් ටිකත් බැලුව. ඒකනම් හොඳ වැඩක්. අහල පහල ළමයින්ට තේකක් හෙම දීල පොත් පත්තර බලන්න වෙලාවක් තැනක් හදල දීපු එක.
අනුන්ගේ ළමයි නිසා මම පින්තුරයක් පළ කරන්නේ නැහැ. පොත් පුස්තකාලේ පොඩි පින්තුරයක් දමන්නම්. තව කබඩ් එකක් පුරාමත් පොත් තියනවා.
ඉතින් මම කලේ අර තරු හැම වෙලේම ලියන කියන මල් ජාති වත්ත වටේ හොයපු එක. එක මල් ගහක් නම් දැක්ක. මේ ඒක. දන්න කෙනෙක් කියන්න නම. තරු රසි ගේ බ්ලොග් කියෙව්වොත් දැන ගත්ත හැකියි.
ඉතින් එදා දවසේ හතලිහක පමණ පිරිසක් තමයි හිටියේ. සුරෝෂන් ඉරංග මල්ලි බ්ලොග් ලිපියක් ඒ ගැන ලියල තියනවා ඔහුගේ අඩවියේ ." සියාමා නිසා යළි මුණගැසුණු බ්ලොග් සහෝදරත්වයේ සොඳුරු බැඳීම". පින්තුර ගත්තේ ප්‍රසන්න මුදුන්කොටුව සහ මගේ දූල දෙන්න. කථා පැවැත්වූවේ ඉවාන් පව්ලුෂා (ප්‍රගීත්), නන්දන වීරරත්න සහ දීප්ති ගුණරත්න.
බෝධිනී, දුලිප්, කල්‍යාණ මිත්‍ර , ප්‍රදීප්, ධම්මිකා, පුංචිම පුංචි දරු පැටව් තුන් දෙනාත් අතින් කටින් එල්ලගෙන රන්දිකා (එයි කියල මම හිතුවෙම නැති කෙනෙක්. එහෙම ආව එකෙන්ම තේරෙනවනේ කැපවීම සහ බ්ලොග් සහෝදරත්වය👫👪 ), තරුගේ යාලුවෝ ටික, කොළොම්පුරේ අසංග, ලක්බිමේ පද්මි, සිවරාජා, ඉයන්, මගේ සොහොයුරා ඇතුළු පවුලේ අය මේ ඔක්කොටම ස්තූතියි. මේ ඉන්නේ කට්ටිය
ඉතින් නැවතත් වාරයක් ආව සියල්ලන්ටම ස්තූතියි.
සංවාදය සංවිධානය කිරීමට ප්‍රථම මා හමුවන්නට පැමිණි ඈ අහස ප්‍රකාශක ගෙන් ගත් කෘතියක් මට තෑගි කළා. මගේ පොත මා පළමුවරට දුටුවේ එදා.
තරංගනී ඇගේ නිවසේ දහවල ආහාරය ගැනීමට අපට ආරාධනා කළා. ඒකනම් ඉතාම සොඳුරු අත්දැකීමක් වුණා. තරු ගේ මව අපට තැල් කොළ ඇඹුලක් සමග බතක් පිළියෙළ කර තිබුන. මම තැල් කොළ ඇඹුල මුල් වරට රහ බැලුවේ එදා. අනිත් හුඟක් කොළ ජාති වගේම මේකත් දියවැඩියාවට, රුධිරය පිරිසිදු වීමට හෙම හොඳයි ලු. ඔය තියෙන්නේ පින්තුරයක්.
තරුගේ ගම බලන්න යන ගමනේදී උයන්න අළුත් මාළු ගත්තෙත් යන විටදීම . ඒ කෑම වේල ඉතා ප්‍රණීතයි. මගේ බිරිඳත් දෙපාරක්ම බත්, මාළු පිණි බෙදා ගත්ත. ඉතින් අපි දහවල් ආහාරය අරගෙන තරු විසින් රැක ගත්ත ඒ ගමේ පුස්තකාලේ පොත් ටිකත් බැලුව. ඒකනම් හොඳ වැඩක්. අහල පහල ළමයින්ට තේකක් හෙම දීල පොත් පත්තර බලන්න වෙලාවක් තැනක් හදල දීපු එක.
අනුන්ගේ ළමයි නිසා මම පින්තුරයක් පළ කරන්නේ නැහැ. පොත් පුස්තකාලේ පොඩි පින්තුරයක් දමන්නම්. තව කබඩ් එකක් පුරාමත් පොත් තියනවා.
ඉතින් එදා දවසේ හතලිහක පමණ පිරිසක් තමයි හිටියේ. සුරෝෂන් ඉරංග මල්ලි බ්ලොග් ලිපියක් ඒ ගැන ලියල තියනවා ඔහුගේ අඩවියේ ." සියාමා නිසා යළි මුණගැසුණු බ්ලොග් සහෝදරත්වයේ සොඳුරු බැඳීම". පින්තුර ගත්තේ ප්‍රසන්න මුදුන්කොටුව සහ මගේ දූල දෙන්න. කථා පැවැත්වූවේ ඉවාන් පව්ලුෂා (ප්‍රගීත්), නන්දන වීරරත්න සහ දීප්ති ගුණරත්න.
බෝධිනී, දුලිප්, කල්‍යාණ මිත්‍ර , ප්‍රදීප්, ධම්මිකා, පුංචිම පුංචි දරු පැටව් තුන් දෙනාත් අතින් කටින් එල්ලගෙන රන්දිකා (එයි කියල මම හිතුවෙම නැති කෙනෙක්. එහෙම ආව එකෙන්ම තේරෙනවනේ කැපවීම සහ බ්ලොග් සහෝදරත්වය👫👪 ), තරුගේ යාලුවෝ ටික, කොළොම්පුරේ අසංග, ලක්බිමේ පද්මි, සිවරාජා, ඉයන්, මගේ සොහොයුරා ඇතුළු පවුලේ අය මේ ඔක්කොටම ස්තූතියි. මේ ඉන්නේ කට්ටිය
ගීතයක් ගායනා කරමින් දායක වුනා දිලිනි කාරියකරවන නැගණිය. ඇයට දක්ෂ ලෙස ගිටාරය වයමින් සහය දුන්නේ අප දන්නා හඳුනන දම්පාට දේදුන්න බ්ලොග් අඩවිය කරන ජීවන ප්‍රනාන්දු සහෝදරයාගේ පුතණුවන් නිපුන් ප්‍රනාන්දු. ඒ දෙන්නටත් හුඟක් ස්තූතියි.
ඉතින් මේ තමා මෙහෙයවීම කළ අප කවුරුත් දන්නා හඳුනන තරංගනී රෙශිකා .
එදා හවස නිමවුණේ හාබර් එක ගාව ගැලියේදී. මම එතන දැක්කේ අවුරුදු ගාණකට පස්සේ. අන්තිම සැරේ දකින කොට මුහුද තිබ්බ මතකයි ලයිට් හවුස් එක ගාව. දැන් මුහුද නැහැ. මිනිසා විසින් මුහුද ආක්‍රමණය කරලා ගොඩබිම වැඩිවෙලා. තව අවුරුදු කිහිපයකින් ලංකාවේ ඒ පෙදෙස තවත් අඳුර ගන්න බැරි තරමට වෙනස් වෙලා තියේවි. ලෝකේ වෙනස් වෙන්නේ එහමයි. ඇත්තම කියනවානම් තව බ්ලොග් ලියන කියන සහෝදර සහූදරියන් ටිකක් ගොනුවුනා නම් දවස තවත් සුන්දර වෙන්න තිබ්බ.
 |
| නන්දන බර කල්පනාවක |
මාත් එන්නමයි හිටියේ. කොහේද යාපනේ බස් එක එදා තිබ්බේ නෑනේ
ReplyDeleteසතියේ දිනයක් විමත් එදා තිබුනු විරෝධතා පා ගමන හින්දා ඇතිවුන වාහන තදබදයක් සහබාගිත්වය අඩු වෙන්න බලපාන්න ඇති. බ්ලොග්කරුවන් තව ටිකක් එකතු උනා නම් සන්ධ්‍යාව ලස්සන වෙන්න තිබුන.
ReplyDelete