Saturday, 29 October 2022

ග්‍රීසියේ ගිනි කන්ද කරා ගිය ගමන - ග්‍රීසියේ සංචාරය 5



ගිනි කන්ද තරණය කිරීමට ගිය ගමන එතරම් පහසු එකක් වූයේ නැත. ඉනෙස් එය මෙතරම් අමාරු වේ යැයි සිතුවේ නැති බව මට වැටහුනේ ඇය කන්දේ භාගයක් දුර ගොස් ඉදිරියට තව දුරටත් යාම ප්‍රතික්ෂේප කළ නිසාය. පළමුවෙන්ම අප කල වැරැද්ද වූයේ බෝට්ටු නවත්වන තොටුපලට පයින් යෑමට තීරණය කිරීමය. කේබල් කාරයක් තිබුනත් අප සිතුවේ පයින් පහළට බැසීමටය. එය වඩා බෑවුම් සහිත මාර්ගයක් නිසා පහළට යාම දියණියට පහසු වුවත් අප දෙදෙනාට පහලට බැසීමට සිදු වූයේ අපහසුවෙනි. බූරුවන් ගේ හා කොටලුවන්ගේ ගොම මග දිගේ පිරී තිබීම අපහසුව වැඩි කළේය. දියණිය කලින්ම ගොස් පෝලිමේ ඉදිරියෙන් සිටි නිසා පළමු රුවල් නැවටම නැගගත හැකි විය.


අපට  නොතේරුනේ ග්‍රීක දූපත් වාසීන් මෙතරම් පමාවී මේ සංචාර ආරම්භ කරන්නේ ඇයිද යන්නය. ඒ සමගම මට වැටහුනේ  ඔවුන්ට මේ ග්‍රීෂ්මය  හා දැඩි උණුසුම දරා ගත හැකිය යන්නය. ශ්‍රී ලංකාවේ  උපන් මටද මේ දැඩි උනුසුම  දරා ගැනීම මදක්  අපහසු විය.  ග්‍රීක වාසීන් ගේ එක ගතිගුණයක් වන්නේ පමාවී ඇහැරීමය. ඔවුන් වඩාත් ප්‍රාණවත් වන්නේ සිහිල් රාත්‍රියටය. ඔවුන් මේ පමාවී සංචාර ඇරඹීමේ හේතුවද එයයි. 

ගිනි කඳු මුදුන  උඩ සිට බලන විට පහත මුහුද කල්දේරාව  පියකරු දසුනකි. මේ පියකරු බව යටින් උණුවී ලෝදිය දමන ගිනි කන්දක් තවමත් ඇති බව මදකට අමතක වී යයි. ගිනි කන්ද පිහිට තිබෙන කල්දේරා ව මැද කොටසේ කුඩා දූපත් දෙකක් ඉස්මතුව  පෙනේ. මේවා නමින් පලයියා කමෙනි හා නෙයා කමෙනි නම් වේ.  ගැඹුරු මිහුදේ ඇතිවූ ගිනි කඳු පිපිරීම් නිසා ම දුඅත් මතුව ඇති බව භූ විද්‍යාඥයන් ගේ මතයයි. අවසාන මහා පිපීරිම 1950 වර්ෂයේ සිදුව තිබේ. අවසාන වරට ක්‍රියාකාරම් සටහන්ව ඇත්තේ 2011 -2012 වසර වලය. 

මුළු දූපතේ ම එක තැනක පමණක් ගහක් වැනි යමක්  දැකගත හැකි විය. ළඟින් බැලූවිට එය ගහකට වඩා පඳුරු ගොන්නක් බව පෙනේ.  


පහත ඇත්තේ සමහර ඡායාරූපය. 



කන්ද මැද විශාල ආවාටය මෙහි පෙනේ. 


මා ස්කොට්ලන්තයේ සහ එංගලන්තේ ද දුටු පරිදි කන්ද මුදුනේ මිනිසුන් කුඩා පාෂාණ  එකතුකර එක උඩ එක තබා යති. ඒ තමන් එහි නැග්ග බව ප්‍රකාශ කිරීමට මෙන්ම වයිකින් වරුන්ගේ චාරිත්‍රයකට අ නුව මියගිය නෑදෑයින් , යහළුවන් සහ ගොතරයේ අය ද වත්මනේ වෙසෙන අයද සිහි කිරීමට බවද අසා ඇත්තෙමි.  මමද ඒ පුරුද්දට අනුව යමින් පවුලේ අය සහ යහළුවන් උදෙසා කුඩා පාෂාණ ස්මාරකයක් හැදුවෙමි. 





පිපිරීම් ගැන සොයන මාපක. 




මේ ආවාට වල තවමත් සල්ෆර් සුවඳ යුතු දුම් පිටවේ. 


මේ සමරු ඵලකයේ ඇත්තේ සියලු ගිනිකඳු  පිපිරීම් වල ඉතිහාසයය. ක්‍රිස්තු පූර්ව 197 මෙහි දක්වා ඇතත් ක්‍රිස්තු පූර්ව 1600 පමණ සිදුවූ  මිනෝවන් පිපිරීම දක්වා නැත. 



අපි ආපසු නැවට පැමිණි පසු ඔවුහු අපව උණු දිය උල්පත් කරා රැගෙන ගියහ. උල්පත් ඇත්තේ දෙවන දුපතේ පැත්තකය. එයට යාමට මුහුදට පැන පිහිනා යා යුතුය. මේ සල්ෆර් ගඳ සහිත මඩ උල්පත් වල ඖෂධිය ගුණ ඇතැයි සිතා  හැමෝම පැන නාති. ඊට කලින් දවස සුදු වෙරළ නම් පෙදෙසේ පිහිනද්දී  ගල් කුලකට නැගීම නිසා මගේ ඇඟිල්ලක් කැපී තිබුණි. එනිසා මේ මඩ උල්පතට මා නොයා යුතුය යන අවවාදය ලැබුණු හෙයින් මට පින්තූර ගැනීමේ කාර්යයේ පමණක් නියැලෙන්නට සිදු වුනි. 


මේ දූපත් වලින් පැමිණෙද්දී ප්‍රධාන වෙරළවල් තුනක් දැකිය හැකිය. මේවා හඳුන් වන්නේ රතු වෙරළ, සුදු වෙරළ සහ  කළු වෙරළ වශයෙනි. මෙයින් සුදු වෙරළට යා හැක්කේ බෝට්ටුවකින් පමණි.  මටනම් වඩා සුන්දර වෙරළ සංචාරකයන් අඩු මෙම සුදු වෙරලය. එයට හේතුව සමහර විට ගොඩබිම් මාර්ගයක් නැතිවීම විය හැකිය. එසේම මුහුදේ සෑහෙන දුරක් යනතුරුම පිහිනිය හැකි ලෙස ඇත්තේ අඩි  පහක පමණ ගැඹුරකි. 

මේ නම් සැදී ඇත්ත වෙරළ ඇති කොටසේ කඳු වල වර්ණය නිසාය. පැරණි ගිනි කඳු පිපිරීම් වල ලාවා සහ පාෂාණ හේතුවෙන් මේ රතු, සුදු සහ කළු බිත්ති සෑදී තිබේ. මෙයින් වඩාත් වර්ණවත් එක වන්නේ රතු බිත්ති සහ රතු පාෂාණ සහිත රතු වෙරළය. 














ගමන අවසානයේ මේ රුවල් නැව් තවත් වෙරළකට අප රැගෙන ගියේ ආහාර ගැනීමටය. මේවායේ බොහෝ විට තිබුනේ මාළු , පොකිරිස්සන් , ඉස්සන් වැනි බාබෙකිව් කරනා ලද ආහාර ය. 






Wednesday, 12 October 2022

කූඹියෝ සීරීස් 2 එපිසෝඩ් 1.1 - කුහුඹු රාජ්‍යය


ජෙහාන්: සර් එන්න කීවේ 

සර්: බලනවකො අයිසේ නාකි උන්දෑ ආයේ එන්න හදනවනේ, නැගිට ගන්නත් පණ නැහැ. අනික එයාලු මට මේවා ඔක්කොම දුන්නේ. එයා දුන්න මගුලක් නැහැ . මේවා ඔක්කොම අපි අරගලේ  කරලා හම්බ වෙච්ච දේ නේ.

ජෙහාන්: ඒකනේ සර් මම නොදන්නවය. දැන් අපේ වෘත්තීය සමිති අන්කල් ටත් හොඳ පෝස්ට් එකක් ලැබුන. මාධ්‍ය මල්ලිටත් හොඳ පෝස්ට් එකක් ලැබුන. ඔක්කොම ගොඩනේ සර්.
 
සර්: ඒ   උනාට නාකි උන්දැ මොකක්  හරි ට්‍රයි කරනවා. මිනිහත් මම වගේම නේ. අත අරින්නෙම නැහැනේ අයිසේ .

ජෙහාන්: ඒකනම් ඇත්ත සර්. සර් බය වෙන්න එපා. මගේ ක්‍රමේට වැඩේ ගෙනියන්න.  අර සති දෙක තුනකට කලින් එවපු සෙට් එකට පොලිස් කුඹියෝ  ලව්වා හොඳට සබ්බුව දුන්න නේ සර්. මාධ්‍ය වලට හොඳ වොයිස් කට්  ටිකකුත් වැටුන.  සර් ඒ වැඩේ හොඳට ගෙනියන්න.ලොකු  පොලිස්  කුඹියට  කියන්න නිත්‍යානුකුලව ඇදගෙන යන්න  කියල. නීතියට අනුව  තමා ඕනේ ඔක්කොම.ගහන්න ඕනෙත් දැනුම්  දීල හරිද?

සර්: හරි හරි අයිසේ ඒ අය වැඩේ කලානේ . ඒත් නාකියා හිතන්නේ මම ඒ පැත්තේ කියලනේ. පොර ට ආයේ මම මේක දෙයි කියල හිතන් ඉන්නේ. මලය නම් මුලදීම තේරුම් ගත්ත. මේ උන්දැ අහන්නෙම නැහැනේ. ඌටම හරියන ගොබ්බ සෙට් එකකුත් ඉන්නවනේ.  

ජෙහාන්: සර් මම තව කට්ටියකුත් එවනවා ඉස්සරහට. මේක තව ටිකක් වැඩි කරමු, අපි ඉස්සර වගේම  අරගලේට තව කට්ටියක් රිංගවමු . ඒ අය වැඩේ කරයි. සර් පොලිසියෙන් හොඳට නෙලන්න. කහ සිවුරු, ළමයි, ෆාදර් ල කියල බලන්න එපා. නීතිඥයෝ නම් ටිකක් ඉවසන්න කියන්න සර්. ඒ අය අවුස්සා  ගන්න එපා. අපට පාඩුයි.  

 සර්: හරි අයිසේ, ඒත් මට අල්ලන්නේ නැහැ යන විධිහ. මුන් දැන් ව්‍යවස්ථා සංශෝධනේ  ටත් බැහැයි කියන්න යන්නේ.

ජෙහාන්: සර් තව වැඩ තියනවා. මම අර සල්ලි දාන කෑල්ල ත් සෙට් කරලා හදාගෙන  ආවනේ. එයා ගානට හැමෝම  එක්ක ෆොටෝ හෙම ගහගෙන තියෙන්නේ. පොලිසියෙන් අල්ලපු ගමන් මම නම් ලිස්ට් එකකුත් එලියට දාන්නම් සර්. එතනත් බුකියට, පත්තර වලට වෙන කතා කරන්න දෙයක් නැතිව යනවා. තව ඒ වගේ දෙතුන් දෙනෙක් එලියට දාන්නම් සර් ඉස්සරහට. අරගලේට අපේ කට්ටිය දාල තව අංශක දෙක තුනකින් ඌෂ්නේ   වැඩි කරන්නම්  සර්. නැතිව බෑ . නාකි උන්දැ හොඳටම  බය වෙයි. සර් අර පැත්තට සලකන්න හරිද? ඒ ගොල්ලෝ හොඳින් තියා ගන්න සර්.

සර්: මොකද අයිසේ සලකන්නේ නැත්තේ., ඒ අයව ඇතුලට ගත්තද ? ගත්ත ගමන් එළියේ. ණය දෙනවා. මිඩියා වල  කතා දෙනවා. එයාලට ඕන දෙයක් කරන්න පුළුවන්.

ජෙහාන්: හරි හරි සර්, මම දන්නවනේ. තව පොඩි දෙයක් තියනවා සර්. අර ඩඹානේ ඇත්තෝ සර්, තව ටිකක් ඔහේම හිටපු දෙන්.

සර් : අයිසේ ඒ මනුස්සය මුකුත් කරල නැහැනේ. මේ තමුසෙලා කියන නිසා තියන්  හිටියට.  පෙළපාලි වල ඉස්සරහ යන එක වරදක් නෙමේනේ අයිසේ. උසාවියට දාපු ගමන් එලියට දායි.

ජෙහාන්: මේකනේ සර් , ඒ වුනාට උන් අරගලේ සීරියස් කරන එවුන්නේ සර්. සර් මොනවහරි කරලා තව මාසයක් දෙකක් ඇදන් යන්න. . ඊට පස්සේ මම වෙන ගේමක් දෙන්නම්කො සර්. අනික්  එක සර් ඔය කැඳවුම් කාරයෝ එලියට ආවම මීඩියා කෑලි එක්ක සෙට් වෙනවා. බැඳ ගන්නවා. ඊට පස්සේ උන් ටෙලියේ පොර ටෝක් දෙනවා. අලුතින් බඩගාන  කෙල්ලෝ කොල්ලෝ ටික අඹර ගන්නවා. අනිත් අයට පාඩුනේ සර්. 

සර්: හරි හරි , මම මොකක් හරි කරන්නම්. ගිහින්  එනවා. මතකනේ අර වැඩ එකින් එක දානවා හරිද?
ජෙහාන්: හරි හරි සර්. යන්නම්.

**********මතු සම්බන්ධයක්  නැත 
-අජිත් 
(උපහාසයට ලියන ලද්දකි. සීරියස් නොගන්න. සීරියස් නම් අහක බලාගෙන පහලට යන්න.)

Saturday, 8 October 2022

නිවාඩුවට ගමේ යන්න , නිවාඩුවට ඇවිදින්න යන්න






















මම පහු ගිය කාලේ ග්‍රීස් ගිය ගමන  ගැන ලිව්වනේ. ඒ  ලිපි පෙළ තවම ඉවර නැහැ.  ඒකට ඇනෝ ප්‍රතිචාරයක් වැටිලා තිබුන මෙහෙම.//ශ්‍රී ලංකාවේ මිනිසුන් හාමතේ මිය යද්දී මෙම පුද්ගලයා ඒ ගැන වගේ වගක්‌ නැතුව විවිද රටවල ඇවිදිමින් කමින් බොමින් ප්‍රීතිවෙයි.//  මෙයට මම එතැනදී වෙනත් පිළිතුරක් දුන්නා. මේ දිනවල  මා සිටින්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ. ශ්‍රී ලංකාව  ලස්සන රටක්. ග්‍රීසියේ අප ගිය සමහර දූපත් වල බොන්න වතුර නැහැ. මිනිස්සු කුඩා ගෙවල් හදාගෙන ඉන්නේ.  ඒවායේ  උඩ වහළ  පැතලි    කොටුවක් වගේ. වැහි වතුර එකතු කර ගන්න එහම හදල තියෙන්නේ. දුපත්  දෙක තුනකම  හරි හැටි ගහක් කොලක් නැහැ. රස්නෙයි.  ඒ ඇති ප්‍රශ්න නිසාම ඔවුන් මුහුදු යාම , නැව් හැදීම මෙන්ම සංචාරකයන් තමන්ගේ රට කරා ගෙන්වීම ගැන කැප වෙලා ඉන්නේ. ඔවුන් ජිවිතේ ගෙවනවා  ප්‍රීතියෙන්.

 මට  ග්‍රීසිය වැදගත්  එහි ඉතිහාසය නිසා. මා සඳහන් කළ  එම ගිනි කන්ද පිපිරිම නිසා වැනසුණු විශිෂ්ඨ  ශිෂ්ඨාචාරය  සුදු මිනිසුන්ගේ එකක්  නොවීම නිසා මුලින් ඉස්මතු නොවුණු එම ශිෂ්ඨාචාරය ගැන ඇති කුතුහලය නිසා.
  
 මට තවම ලංකාවේ  හාමතින් මැරුණු කෙනෙක් හොයා ගන්න බැරි වුනා. රොටියක් හදා ගන්න පිටි නැති නගර , ගම්  තිබුනත් එක වේලක් කාල හරි ටීවී නාට්‍ය  බලන ජනතාවක්  ඉන්න රටක්. 
       වෙන අය පිටරටවල ඇවිදින්න යනකොට  දුකක් සිතීම  සාධාරණයි. ඒක මිනිස් ගතිය. ඒ කාලේ සෝවියට් රුසියානු  ජනතාවත් ඒ ගැන පැමිණිලි කළා මට මතකයි.   මගේ අතේ මිටේ කොහොමටත් මුදල්  නොගැවසුනු කාලෙක මම කළේ සංචාර ගැන තියෙන පොත් කියවන එක. මට මතක විධිහට මීමන ප්‍රේමතිලක මහතා ලියපු එංගලන්තයේ සංචාර ගැන පොතක් කියවූවා මතකයි. ඊට  පස්සේ රුසියානු සහ ඉංග්‍රීසි සාහිත්‍යට නැඹුරු වුනහම රටවල් ගැන වඩාත් විස්තර දැන ගත්ත.

 ඒ දවස් වල කුඩා කාලේ  බදුල්ලේ ඉඳන් කොළඹට සහ කොළඹ ඉඳන් බදුල්ලට දුම්රියෙන්  ගිය ගමන තමා රසවත්ම එක. සිරී පාදේ ගමනත් ඒ වගේම මතකයේ රැඳුනු එකක්.  ඊට අමතරව කුරුණෑගල යන එක. 

මම 17 වන කොළඹ බාලදක්ෂ කණ්ඩායමේ ඉන්න කාලේ අපේ බාලදක්ෂ මාස්ටර් කෙනෙක් හිටිය බණ්ඩාර අයිය  කියල.එයා තමා අපි  කිහිප දෙනෙක් බඳවා ගත්තේ ඒකට.  අපි ගමන් යන්න ආස බව දැනගත්   බණ්ඩාර අයියා යෝජනා කලා බයිසිකල් ටුවර් එකක් යන්න. ප්‍රසිඩන්ට් බැජ් එකටද කොහෙද හොඳයි කියල.  වැඩි වියදමක් නැති ගමනක් කියලත් පැහැදිලි කළා. එයා අපට බයිසිකල්  පැච් දාන්න පුරුදු කළා. අපට දැන් වගේ හොඳ බයිසිකල් තිබුනේ නැහැ. මම තාත්තගේ මළකඩ කාපු පරණ බයිසිකලේ තමයි අරන් ගියේ.  අපි  හය දෙනෙක්ද කොහෙද තමා ගමනට එක් වුනේ.. ඔක්කොම අවුරුදු 15-16 සෙට් එකක්.  පොල්ගහවෙල වෙනකන් ගිහින්  එහි සිටි අපේ ඥාති වන කිරි අම්ම කෙනෙක් ගේ  ගෙදරක රෑ නතර වුනා. උන්දෑ අපට පානුත්  කන්න දුන්නාද  කොහෙද?  දැන් කාලේ අර්ධ සුඛෝපභෝගී කෑමක් ලුනේ. 
 පස්සේ කුරුණෑගල ගිහින් ඇතුගල කන්ද නැගල බැහැල ,  දවල් වෙනකොට ඒ ළඟ තිබ්බ පොඩි කන්දකටත්  නැගල ගස් හෙවනක වාඩි වුනා. බණ්ඩාර අයිය බත් පාර්සල් වගයක් ගෙනාව එයාගේ වියදමින්.  එයා අපිව හමුවෙන්න  බස් එකේ ආවේ. ඒ කෑම එක  අදටත් රහයි අර වෙහෙස මහන්සිය නිසා. ඒ ගමනේ දී වෙලාව අරගෙන  රටේ වටාපිටාව බලමින් ගිය නිසා රටේ සුන්දරත්වය හොඳින්  දුටුවා.

ඉතින් මම මේ කියන්න යන්නේ පිටරටකට දැනට  යන්න බැරිනම් ලංකාවේ ඕන තරම් සුන්දර තැන් තියෙනවා යන්න.   සල්ලි දීල හෝටල් වල නවතින්න බැරිනම් කුඩාරමක් ගහන්න ඉගෙන ගන්න. ලාභ ඒවා  තිබෙනවා..හදිසියේ   දර ලිපක් අටවලා  උයන්න ඉගෙන ගන්න, බාලදක්ෂ කණ්ඩායමේ  ඉද්දි අපි ඒවත් ඉගෙන ගත්ත.  මේ පංච තන්ත්‍රේ  බ්ලොග් එක ලියන නිමල් දිසානායකගේ ගමන් සටහනක්. තවමත් එයා ඒ ගමන් යනවා.  බස් වල යන්න සල්ලි නැත්නම් දවසකට යන්න පුළුවන් දුර ප්‍රමාණය ඇවිදින්න පුළුවන්. නවතින තැනක් හොයා ගන්න පුළුවන් යාළුවෙක්  සෙට්  වුනොත්. එහෙම දිගින් දිගටම සංචාරය කරන කොට  ධනාත්මකව හිතන  වෙනත් මිනිහෙක් ඉබේම නිර්මාණය වේවි.  

මුහුණු පොතේ රන්දිකා රණවීර සහ වාසන ලංකාවේ  කුරුල්ලෝ බලන්න සංචාර වලට ගිහින් ලස්සන  පින්තූර සමුහයක් පල කරලා තිබුණ.  

ඉතින් ඊට  පස්සේ  වාසනාවට සෝවියට් දේශයට ගිය නිසා සංචාර ගොඩක් කළා. ඒකට ඒ ශ්‍රේෂ්ඨ  රටට තවමත්  ණයගැතියි.  මමයි බිරින්දැයි යාළුවුන මුල් දවස් වල (එංගලන්තයේ) අපට කාරයක් තිබුනේ නැහැ. දුම්රියේ ඈත නගර වලට ගියා බලන්න . එකපාරක් බලකොටුවක් බලල එද්දී දුම්රිය මිස් වෙන්න ඔන්න මෙන්න. අපි දෙන්න දුවගෙන එනවා මුලදීම දුටුව රියදුරු මහත්මය,  දුම්රිය නවත්වාගෙන හිටිය අපි නගිනකම්. ඒ වගේ සුන්දර සිදුවීම් තිබ්බ.

කාරයක් ගත්තම සංචාරක වැඩේ වඩා ලෙහෙසි  වුනා. ඒත් මුදල් හිඟකම් තිබ්බ. දෙන්නම ඉගෙන ගන්නවා. මම ගෙදරට උදව කරනවා පිය අසනීපෙන් නිසා. ඒ ප්‍රශ්නත් තිබ්බ. වරක් වැව් දිස්ත්‍රික්කේ හෙවත් ලේක් දිස්ත්‍රික්කයට ගියා. රෑ  වුන නිසා හෝටලයක් නැහැ. දැන් වගේ ඔන්ලයින් බුකින් තිබ්බ කාලයක් නොවේනේ.  තියෙන ඒව ගාන වැඩියි. කාරෙකේ එදා රෑ නිදා ගත්ත. ඊට පස්සේ, පහුවදා  කරුණාවන්ත වයසක කාන්තාවකගේ කුඩා පිරිසිදු හෝටලයක  හිටිය දින දෙකක් අඩු මුදලකට. දැන් එහෙම යන්න ඕනේ නැහැ. නමුත් එතැනට එන්න කාලයක් ගියා.

අදටත් අපි ඇවිදින්න යනවා,වාර්ෂික  නිවාඩු යනව. ඒවා ගැන ලියන එකනම් මගේ කැමැත්ත. ඉනෙස් කරන්නේ ලොකු පොත අරන් පින්තුර මුද්‍රණය කරගෙන ඇල්බම්  හදන එක. පස්සේ දවසක බලන්න. එයා  පින්තූර කොම්පියුටරේ තියන් ඉන්න කැමති නැහැ.
අනික තමයි ලංකාවේ ඇවිදින්න යනකොට හමුවෙන පලතුරු ප්‍රමාණය . වෙන කිසිම  රටක නැති අමුතු  අන්දමේ පලතුරු මේ රටේ  තිබෙනවා , එළවලු  වැවෙනවා..එච්චර සශ්‍රික රටක්. ග්‍රීක දුපත් වල වැසියෝ කොපමණ අවාසනාවන්තද එහම බැලුවහම? හැබැයි උන් ලංකාවට වඩා පොහොසත්. ආකල්පමය වෙනසක් ඇතිකර ගැනීම වෙන්න  ඕනේ හේතුව.

ලාවුළු අපට කන්න පුරුදු කලේ අම්ම. ඒ දවස් වල ලුණුගල පාසැල ගාව නිවසක තිබ්බ ලාවුළු මම ගෙදර අර න් එනවා. අම්ම ඒවා  උයනවා.පරිප්පු වගේ. ලාවුළු පිටි රහට කන ප්‍රණීත ගුණවත් කෑමක් . දැන් නම් ඒවා වැඩිය නැතිලු. . පැළ  මද, වෙරළු, ලොවි, නාරං , රතු කෙහෙල්, සීනි කෙහෙල්, ආනමාලු,  පේර  (පේර  ගෙඩියක් පවුමක් නැත්නම් රුපියල් හාරසීයක් ලන්ඩන් වල. ඒ නිසා මම ඇති තරම් කන්නේ පේර  මෙහෙදී) 


 ,දිවුල් හදල බොන්න පුළුවන්.  ගස්ලබු (පැපොල්)  කන්නත් පුළුවන්, බොන්නත් පුලුවන්. බෙලි, නමිනං , කාමරංගා - ඔය මම කන පළතුරු ජාති වලින් කිහිපයක්.  

හාමතේ මැරෙන්නේ නැතිව වැඩක් කරගන්න බැරි රටක්ද මේක? සංචාර කරන්න බැරි රටක්ද?