ජපානයේ කෑම සහ ක්යෝටෝවේ කිරි අම්මා ගේ කෑම කඩේ

ශින්ටෝ පන්සලක ජපන් ගෙවත්ත (පින්තුරය මගේ ) .  

පළමු ලිපිය :    ජපන් ගමන් - ටෝකියාවේදී  පළමු දවසෙන් දෙවෙනි දවසට 

දෙවන ලිපිය :  ෆුජි සන් කන්දට ගමනක් 

තෙවන ලිපිය : හැකෝනේ ගිනි  කන්ද ගිනි කඳු ආවාටයෙන් හැදුනු ආශි වැව (කල්දේරාව) 

හතරවන ලිපිය :  ටෝකියෝවේ  උසම කුලුන සහ මොඩෙල් ට්‍රේන් ෂොප් 

ජපානයේ කෑම හෙවත් උදේ ආහාර වේල ගැන කලින් ලිව්වා වුනත් වැඩි විස්තරයක් කලේ නැති නිසා මේ ලිපිය ලියන්න හිතුව. අපි සාමාන්‍යයෙන් දේශීය අය කන තැන්  වලින් මිසක් ටුවරිස්ට් ලට වෙන් කරපු තැන් වලින් කෑම ගන්නේ නැහැ .  ඉතාලියේ වෙනිසියේ දී හෙම එහෙම ලෝකල් තැන්වල ආහාර හරිම රස බව තේරුනා .     ටෝකියෝවේ දී එක හවසක අපි ගියා ජපන් කියල හිතාගෙන මැලේ චීන අක්ක කෙනෙක් (අක්ක කිව්වේ අපේ වයසේ වගේ පෙනුන නිසා) රන් කරන පොඩි රෙස්ටුරන්ට් එහෙකට .  එතැනදී තව මැලේ චීන මෑන් කෙනෙක් සෙට් වෙලා කතාවක් දාගෙන අසාහි බියර් දෙකකුත් බීව. මැලේ චීන කියනව මැලේසියාවේ  ඒ ගොල්ලට සෙකන්ඩ් ක්ලාස් ලු සලකන්නේ. භූමිපුත්‍ර මැලේ උන්ට සලකනවා වැඩිලු. ඒකලු  ජපානෙට ආවේ .  පවුල සහ   ගෙවල් මැලේ වල .  එහෙට සල්ලි යවනවලු. ඇත්තද බොරුද මම දන්නේ නැහැ .

මේ ආපන ශාලාවේ ලොකු සකේ බෝතල් තිබුන .  ඒවා සල්ලි දීල අරගෙන කොටසක් බීල ඉවර කරන්න බැරිනම් තියල යන්න පුළුවන් .  නම ගහල අරන් තියනව .  වෙන දවසක ඇවිත් ඒක බොන්න පුළුවන් .  කස්ටමර් ල එතනටම ගෙන්න ගන්න මරු ක්‍රමේ . ඔය ෆ්‍රිජ් එක උඩ තියෙන්නේ ඒවා .  නූඩ්ල්ස් වගේ මොනවා හරි තමා කෑවේ.

ක්යෝටෝ වලදී අපි ෂොපින් මෝල් එකකට ගිහාම එතැන චීන කෙල්ලෙක් කන සුෂී වගයක් දැක්ක .  බ්ලු ෆින් ටූන තියන නිසා එතනින් කෑව. ඒ වෙලේම හදල දෙනවා .  මම සුප් එකයි සුෂී සෙට් එකයි ගත්ත අසාහි බියර් එකක් එක්ක . 

මේ ඉනෙස් ගත්ත බ්ලු ෆින් ටූනා කෑම එක .  .  

ළඟ හිටිය චීන කෙල්ල  එක්ක අපි කතා කළා .  රැකියාවේ වැඩකට මාස දෙකකට ඇවිත් ආයේ යනවලු .  ඊළඟ පාර  වැඩි කාලයක් ඉන්න එනවලු .  එච්චර ට ජපානෙට කැමැතියිලු .  

ජපානේ ඉන්න ගමන් අපේ යුරෝපියන් ගයිඩ් ලා කියන දෙයක් තමා ජපානේ වැඩ වැඩියි .  මිනිස්සු අමාරුවෙන් ඉන්නේ. රෑ වෙකන් වැඩ කරනවා .   ඒ නිසා සියදිවි හානි කර ගන්නවා වැඩියි කියල .  මේක මම පස්සේ දීර්ඝව සාකච්ඡා කරන්න හිතා  ගත්ත වුනත් සඳහන් කරන්න ඕනේ දෙයක් තමා ජපානේ ට ඉහලින් තමා  ඉන්දියාව ,  රුසියාව ,  ශ්‍රී ලංකාව, ඇමෙරිකා  එක්සත් ජනපදය  , සතුටෙන්ම ඉන්න රට ෆින්ලන්තය , බර්කිනා ෆාසෝ , ස්වීඩනය වගේ රටවල් තියෙන්නේ සියදිවි හානි කර ගැනීම් වලින් .  ජපානේ 49 වැනිය .  බ්‍රිතාන්‍යය   117 වැනිය.  ජපානේ හරාකිරි කියල ක්‍රමයක් තියනවනේ සමුරායි වරු පැරදුනොත් දිවි හානි කර ගන්න .  ඒක ගරුත්වයක් හටියට හිතන්නේ. දෙවන ලෝක යුද්ධෙදි කමිකාසේ පයිලට් ල මරාගෙන මැරුණා. ජැප්පෝ වැඩක් නැත්නම්, රැකියාවක් නැත්නම්  ඒක අගෞරවයක් හැටියට ගන්නවා. එතකොට දිවි හානි කර ගන්න එක ගෞරවයක් .  තනිකරම යුරෝපීය අදහසට අනිත් පැත්ත . 

  

ඉතින් අපි දෙවෙනි දවසේ පන්සල් වන්දනාවේ ගිහින් (මේ ගැන ඊළඟ ලිපිය ලියන්නම් .   ඔය උඩම පින්තූරෙත් එක්ක )    හවස කන්න තැනක් හොයා හොයා ඇවිද්ද . පොඩි කැෆේ  එකක් වගේ දැකලා ඇතුළට රිංගුවා .  තරමක් වයසක කාන්තාවක් හිටිය.  මටත් හැටක් නිසා දැන් ඒකත් තරුණයි වගේ හිතෙන්නේ .   ජැප්පෝ ගැහැණු පිරිමි දෙතුන් දෙනෙක්  එක්ක කතා කර කර ඒ ගොල්ලන්ට කෑම හදා දෙනවා .   ඉංග්‍රීසි බැහැ . අපේ වාසනාවට මේසයේ  ඉඳගෙන හිටිය ටැස්මේනියා වලින් ආපු කපල් එකක්. එතන හස්බන්ඩ් ගාව පරිවර්තන  ඇප් එකකුත් තිබුන .  එයාල කාපු කෑම ජාති පෙන්වල කීව ඒවා හොඳයි කියල .  එකක ඌරු මස් සහ හරක් මස් ගෝව එක්ක බැදලා. අනික නිකන් ඔම්ලට් එකක් වගේ . 

ඒ ගමන් අපි කීව හරි අපටත් ඒකම දෙන්න කියල .  ටස්මේනියන් කපල් එක ඒකත් පරිවර්තනය කරලා  දීල සමු අරන් ගියා .  විදේශ සංචාරකයෝ පවා එකිනෙකාට උදව් කරනවා ජපානේදී.

පුංචි කැෆේ එකේ  හත් අට දෙනෙකුට තමා ඉඳගන්න පුළුවන් .  ඔය පිටි පස්ස හැරිලා ඉන්නේ කැෆේ අයිතිකාරයා,  හිකිඩෝ වගේ නමක් කිව්වේ . 

ඉනෙස් ඉල්ලපු කෑම එකට පිටි වගේ දේකට මීසෝ සෝස් වගේ දයක් ,  කිරි වගේ මොනවහරි දාලා බැදෙන්න ඇරලා  ඒක උඩට බේකන් , බීෆ් පෙති දාලා ඒකට උඩින් අර ඔම්ලට් එක වගේ එක ආයේ දැම්ම .  ඊට උඩින් ග්‍රීන් ටි වලින් හදන මචා කුඩු වගේ දෙයක් හලාගෙන හලාගෙන  .  අමුතු රැසක් තිබ්බ ඒකෙ. අපි දෙන්නම් උණුසුම් සකේ ජෝගුවක්  ගත්ත .   

මේ තියෙන්නේ  සකේ ජෝගුවයි තව පලතුරු යුෂ එකකුයි. අර හිටිය ජැපනීස් අසල්වැසියෝ කෑම දෙක තුනක් අරගෙන ගියා .  අපට දැන් කතා  කරගන්න විධිහක් නැහැනේ .  ළඟ ඉන්න ජැප්පට  කතා කළා .  බලන කොට පොර චීනෙක් . ඔය පහල ඉන්නේ .  එයා ළඟත් පරිවර්තන ඇප් එකක් තිබුන .  හැබැයි ටිකක් ජපන් භාෂාවත් පුළුවන් .  බලන් කොට මෑන් ඩේටා ඉන්ජිනියර් කෙනෙක් .  ඉංග්‍රීසිත් හොඳයි .  ඔන්න චීන්නු . 

මගේ කෑම එකට මම ඉල්ලුවේ සෝබා නූඩ්ල්ස් (මේවා ඉතින් නෙට්ෆ්ලික්ස් ෂෝ බලලම ඔළුවට ගහපු ඒවා ) වලට ගෝව කපල දාල කොත්තු ගහනව වගේ ඔය රත් වෙලා තියෙන යකඩ  ලෑල්ලේ ගහනව .  මේක මරු වැඩේ . පිඟන් දෙන්නේ නැහැ .  කිරි අම්මට හෝදන්න ඕනෙත් නැහැ .  ඔය වානේ ලෑල්ල පිහ දාන්න  විතරයි ඕනේ . 

හැබැයි මට මොන හේතුවකටද මන්ද පිඟානක් හොයල ගෙනල්ල දුන්න .  අර කෑම එක හොඳට මස් කෑලි  දාල නුඩ්ල්ස් උඩට ආයි අර කොළ පාට මොකද්ද එක හලලා දුන්න .  නියම රහයි .    

    .

අපි ඉතින් කිරි අම්ම එක්ක කයිය ගැහුවා .  ළමයි පිට නගරෙක ඉන්නේ කියල තේරුනා .  එයාව බලන්න එනවා  කියල කිව්වා. පෙන්ෂන් එකක් නැත්ද කියල ඇහුවේ නැහැ.   රෑ දහය වෙනකන් වැඩ කරන  එක සතුටක් කිව්වා. යාලුවෝ එනවලු කතා කරලා කාල යන්න . (අපි දැක්ක ඒක).  නැත්නම් එයා ගේ ජිවිතේ වැඩක් නැහැ වගේ කතාවක් අපට තේරුන විධිහට කිව්වේ .  

අර කේක් හැන්ද වගේ එකෙන්  කපල කන්නේ මෙහෙම .  

මාත් එක්ක ෆොටෝ එකක් ගත්ත .  හරිම සුන්දර මනුස්සයෙක් .  අපි තමයි අන්තිම කස්ටමර් ල තුන්දෙනා එදා දවසට. එයා උදේට නැගිටලා මාකට් එකට යනව කීව. ඔක්කොම තනියම කර ගන්නේ. හිකිදෝ ගේ වයස අවුරුදු හැත්තෑ අටයි . 

ක්යෝටෝ ගියොත් එයාගේ කැෆේ එකට ගොඩ වෙන්න .  ශිම මචි කියන පාර , මිනමි - කු කියන ඒරියා එක .  

අර ඔකිනාවා දූපතේ මිනිස්සු අවුරුදු සීයට වැඩිය ජිවත් වෙන එක හේතුවක්,   ජපානේ අනිත් පැති වලට  වඩා අඩුවෙන් ලුණු කන එක කියල කිව්වනේ .  දෙවෙනි හේතුව කියල සමීක්ෂණය කරපු විද්‍යාඥයෝ අඳුන ගෙන තියෙන්නේ වැඩ කිරීම .  පෙන්ෂන් ගියත් මොකක් හරි වැඩක් හොයා ගන්නවා . 

අර මම "මගේ අසල්වැසියා බ්‍රයන්" කියා ලිපි පෙළක් ලීවා නේ .  (තව ඉවර නැහැ )  බ්‍රයන් අවුරුදු  90 වෙනකන් ජිවත් වුනා .  ඒත් එහෙමයි. මොනව හරි වැඩක් හොයා ගත්ත කරන්න .  විශ්‍රාම ගියා කියල පුටුවක පත බෑ වෙලා හිටියේ නැහැ .  තුන්වෙනි කාරණේ තමයි අනුන් සමග සමාගමය. කොමියුනිටි හෙම නැත්නම් සාමාජිය සබඳතා පවත්වා ගැනීම.  වැඩි කාලයක් ජිවත් වෙන්න නම් අනිත් අය එක්ක සම්බන්ධ වෙන්න ඕනේ කියන අදහස .  

ක්යෝටෝ හිටියේ මැයි 22 ඉඳන්  දින තුනක් . 

ඊළඟට ක්යෝටෝ පන්සල් ගැන කතා කරමු . 

අජිත් - 10/06/2025