ඔසාකාවේ කෑම ටුවර් එක, සයොනාරා ජපානයට

පළමු ලිපිය :    ජපන් ගමන් - ටෝකියාවේදී  පළමු දවසෙන් දෙවෙනි දවසට 

දෙවන ලිපිය :  ෆුජි සන් කන්දට ගමනක් 

තෙවන ලිපිය : හැකෝනේ ගිනි  කන්ද ගිනි කඳු ආවාටයෙන් හැදුනු ආශි වැව (කල්දේරාව) 

හතරවන ලිපිය :  ටෝකියෝවේ  උසම කුලුන සහ මොඩෙල් ට්‍රේන් ෂොප් 

පස්වන ලිපිය: ජපානයේ කෑම සහ ක්යෝටෝවේ  කිරි අම්මා ගේ   කෑම කඩේ

හයවන ලිපිය :ක්යෝටෝ පන්සල් වන්දනාව - කියෝමිසු - දේරා - පිරිසිදු ජලයේ ආරණ්‍යය 

හත්වන ලිපිය :  ක්යෝටෝ පන්සල් වන්දනාව - දහසක් බුදුන්ගේ ආරාමය , උණ ගස් වනය ,  සෙන් ආරාමය හා රත්රන් පන්සල හා ෂින්ටෝ පන්සල 

අටවන ලිපිය: කියෝටෝ වේ අන්තිම දවස - නාරාවේ මුවන් 

නමවන ලිපිය: කෝච්චි  පිස්සෙකුගේ සවාරියේ හොඳම දවස 

දහවන ලිපිය : කියෝතෝවෙන් බුලට් එකේ  ඔසාකා ගිහින් නැවත ක්යෝටෝවට සංචාරක දුම්රියෙන්  සහ ජපන්නු  වර්ණවාදී ද සැකය? 

එකොලොස් වන ලිපිය :  ඔසාකා නගරය නරඹා මිස්ටර් ජැක්  ගේ බත් කඩේ රෑ කෑම 

දොළොස්වන ලිපිය : ඔසාකා සිට කොබේ දක්වා - අරීමා ඔන්සෙන් උණුදිය උල්පත් ගමන  

ඔන්න  මේ ලිපි මාලාවේ අන්තිම එකට ආව.  වෙජිටේරියන් නම් කියවන්න එපා .  ඔසකාවේ හවස් වරුවේ ගියා කෑම ටුවර් එකක් .  ඒක ගැනයි කතාව.  කෝබේ ගිහින් ආපු දවසේ රෑ තමා ටුවර් එක .  ඇත්තම කන්නත් බැහැ . නමුත් ඉනෙස් කීව මේක ෆුඩ් ටුවර් එකක් කියන්නේ තමන්ට තෝරලා කන්න තියෙන්නේ .  පොඩි පොඩි දීසි . ඒ නිසා අවුලක් නැහැ කියල .  අපේ ටුවර් ගයිඩ් වුනේ ඇමෙරිකන් ජාතිකයෙක් .  එයත් අර වගේ ජපන් යුවතියක් බැහැල ජපානේ බින්න බැහැපු කෙනෙක් .  එයාගේ රස්සාව තමා ඕක .  හැබැයි මෙයා අනිත් අයට වඩා වෙනස්. ජපානය ගැන වැඩි විවේචනයක් කලේ නැහැ.

අපේ ටීම් එකට කැලිෆෝනියා වල ඉන්න ඇමෙරිකන් පිරිමි  හතර දෙනෙකුයි නෙකුයි උතුරු ලන්ඩනයේ අපේ පැත්තේම මැදිවියේ ඉංග්‍රීසි කපල් එකකුයි හිටියේ .  ටිකකින් එයාලගේ දුවත් එකතු වුනා .  මේ ස්ට්‍රීට් ෆුඩ්  ටුවර්  එක ඔසාකා වල ජපන් වීදි කෑම කොටසේ  (කලින් ලිපියේ කීව කොරියන් කොටස නෙමේ )  මගේ ඉස්සරහින් ඉන්නේ ටුවර් ගයිඩ් .  අපි ගියේ ඔසාකා වල ෂින්සෙකයි කියන දිස්ත්‍රික්කයට.   පටන් ගත්තේ බියර් වලින් .  අපි ඔක්කොම බොන නුහුගුණ උන් නිසා අවුලක් නැහැ. ජපන් බියර් මරු . ඒ කියන්නේ බඩ  පිපෙන්නේ නැහැ  වැඩිය.  ඒල් (ale) එකයි ලාගර්  එකයි අතර .  හරියට ලයන් ලාගර් එකට පොඩ්ඩක් ස්ටවුට් එක පොඩ්ඩක් මික්ස් කරලා බොනවා වගේ . 

 හවස නිසා අර ඊයේ ගිය රෙස්ටුරන්ට් එකේ වගේම ගයිඩ් මහත්මය කීවේත් පොඩි පොඩි බයිට් සයිස් කෑම වලට යමු කියල .  ඔසාකා වලට ආවේණික (එහෙන් පටන් ගත්ත )  කෑම උයන ක්‍රමයක් තමා කුෂිකට්සු කියන්නේ .  ඒ කියන්නේ නොයෙක් මස් වර්ග ,  එළවලු ,  සහ මාළු ජාති උණ බම්බු වල ගහල (skewer) පිටි සහ පාන් වලින් හදපු සැහැල්ලු බැටර් එකක  ඔබ්බල බැදලා දෙනවා .  සොයි සෝස් වගේ දෙයක් එක්ක ගෝවා දෙනවා .  ගෝවා ජර්මනියේත් හරියට කනවා .  හේතුව මස් හෙම දිරවන්න ලෙහෙසි වෙන්න. කුෂි  කියන්නේ skewer නැත්නම් දින බම්බු හෝ ලෝහ කූරට .  කට්සු කියන තෙලේ හොඳට බැදලා ගන්න කට්ලට් එකට .  

මේකයි ටෙම්පුරා එකයි මික්ස් කර ගන්න එපා .  ඒක වෙනස් .  ටෙම්පුරා එකේ   බැටර් එක හෙවි . ඒ කියන්නේ ගොඩක් ඝන කමට බැදෙන්නේ .  පැන්කෝ පාන් කුඩු දානවා ඒවාට .  පැන්කෝ පාන් කුඩු පපඩම් හෝ ක්‍රිස්ප් වගේ හැපෙන්නේ. ඒවා කන්න නෙලුම් පෙතිත් බැදලා දෙනවා . පටන් ගත්ත තැන නුඩ්ල්ස් උණු වතුරට දාල එවෙලම හදල දෙනවා .  ඒකට පොඩි පොඩි මස් මාළු බැදලා සකේ වඩියක් එක්ක . මේ හැම කෑම එක්කම නම් ම ලියා ගත්තේ කොලේක .  නමුත් බිරින්දෑ තුමී ඒක විසික් කරලා .  ඒ නිසා කවුරු හරි දන්නවනම් ලියාගෙන  යන්න. මම බ්ලොග් එකට ඇතුළු කරන්නම් . 

අනිත් කෑම ජාතිය තමා කරගා (කරාගේ) කියන්නේ .  මේකෙදි  අපි මස්  බාබෙකිව් කරන්න කලින් මැරිනෙට් කරනවා වගේ හොඳට සෝස් වල දාල ඒදල ගන්නවා  .  ඊට පස්සේ පිටි සහ අල පාප්‍පයක් වටේ තවරලා බදිනවා.  ආයෙත් කියන්නේ මේකත් ටෙම්පුරා නෙමේය කියල .  මේ කෑම හැම එකේම රහ වෙනස් .  හදන ක්‍රමයට  අනුව, හදන චෙෆ්ට අනු , අමු ද්‍රව්‍ය  ගෙනාපු පළාත අනුව රස වෙනස් ව කෑම හදන රටක් මේක. මේ කෑම පින්තුර ටික ස්ලයිඩ් එකට දැම්ම.ඒ එක්කම අපි ගිය ආපන ශාලා වල පින්තුරත් දැම්ම .  .  

  අපේ ඇමරිකන් ගයිඩ් මහතා ඊළඟට අවන්හලකට ගිය වෙලේ ලොකු ටෝක් එකක්  දුන්න .  ඕගොල්ලෝ මේවානම් කන්නේ  නැහැ .  ගන්නත් නැහැ. ඔන්න බනින්න එපා .  අනම්  මනම් කියල අරන් දුන්නේ මොනවද - අශ්ව  මස්.  එංගලන්තේ අශ්ව මස් තහනම් නැහැ. නමුත් කන්නේ නැහැ .  2013 දී ටෙස්කෝ සහ අනිකුත් සුපර්මාකට් මස් වල අශ්ව මස් තියනවා කියල ලොකු කළබගෑනියක්  ඇතිවුනා .  කමෙන්ටුවක් නිසා දැන  ගත්ත අශ්ව මස් අවශ්‍ය නම් එංගලන්තයේ ගන්න තැන්  තියන බව  . ඇමෙරිකාවේ කන්නෙත් නැහැ , ගන්නත්  නැහැ .  වෙන රටවලට මසට අපනයනය කරනවා .  ඔන්න අපේ උතුරු ලන්ඩන් ඉංග්‍රීසි කපල් එකයි දුවයි ලොකු හුස්මක් උඩට  ඇද්ද .  එක්කෙනෙක් අතින් කට වහ ගත්ත .  ඇමෙරිකන් කොල්ලෝ  හතර දෙනාත් පොඩි විශ්මය ජනක වුනු ස්වභාවයක් දැම්ම .  මමයි ඉනේසුයි නන් ප්ලස් .  ඔහේ බලන් ඉන්නව .  "ඔහ්,  ජර්මනියේ කනවද" කියල ගයිඩ් මහත්මය ඇහුව .  ඉනෙස් කිව්වා - මම නම් කාල තියනව ,  අජිත් කාල තියනවා රුසියාවේදී කියල. මදැයි කොලා .  ඒ ගමන ඒ විත්තිය කියන්න වුනා අශ්ව මස් කන ගමන්. 

 ඉඟුරු ,  සුදු ළුණු වගේ ජාතියක් ,  වසාබි එක්ක කන්න දුන්නේ . මේකට කියන්නේ ශශිමි  නැත්නම් බසස්ස්හි කියල .  මසට අශ්වයන් ඇති කරන රටක් .  දෙවන ලෝක යුද්ධෙන් පස්සේ කෑම  හිඟ කාලෙ  තමා වැඩියෙන්ම පුරුදු වෙලා තියෙන්නේ . . 

   

ගිය අන්තිම තැන අර කලින් බ්ලොග් එකේ විස්තර කරපු කෑම එකමයි .  ටකෝ ටමාගෝ. මතකයි නේ ඔක්ටෝපස් හෙඩ් එක ලයිට් බැටර් එකක බැදලා.  හැබැයි මේ වෙන විධිහකට හදල තියන්නේ .  කෑම කඩේ පින්තුරෙත් මේ එක්කම තියනව. සයිඩර් වගේ බිමක් තමා තිබ්බේ .  ඒක නොබී අරක කන්න බැහැ ඇත්තටම . 

 මේ කඩ දෙක තුනකම තරහ කෝකිය හෙවත් ඇන්ග්‍රී චෙෆ් කෙනෙක් ඉන්නව .  මේ චෙෆ් හැම වෙලේම  තරහෙන් ලු .  මිනිස්සු කෑම නොකා ඉතිරි කරනවනම් බනිනවලු . බැදපු මස් කූරු දෙකක් අතේ තියන් ඉන්නව .  ගන්සෝ කුශිකට්සු දරුමා  කියන ආපන ශාලා ජාලයේ මැස්කොට් .  එකම මස් කෝටුව දෙපාරක් සෝස් වල ඔබන්න බැහැ කියන නීතිය එයා තමා පනවල තියෙන්නේ .  උඩ පින්තූරේ හොරෙන් බලන් ඉන්නෙත් එයා තමා  

දවල් අපි කොෆි ෂොප් එකකටත් ගියා .  මොචි කේක් එකක් එක්ක  ජපන් අයිස් කොෆි දෙකක් . 

 ජපානයේ තවම අර ලන්ඩන් පිකඩිලී සර්කස් වල සෝහෝ ප්‍රදේශයේ තිබ්බ වගේ ලිංගික ක්‍රියා දැක්වෙන පෝන් චිත්‍රපටි පෙන්වන තැනක් තවම තියනව .  ලන්ඩන් වගේ නගර වල මේවා දැන් නැහැ.

ඉතින් මේ අපේ අන්තිම දවසේ අපි බඩවල් පුරවාගෙන කට්ටියට සමු දීල ආව . කල්පනා කරලා බලන කොට තව එක ලිපියක් ලියන්න තරම් ජපානය ගැන කරුණු තියනව.

මේ ගමන් බුක් කලේ මට අපේ කම්පැනි එකෙන්  වසර විසි පහක සේවයට දුන්න ත්‍යාගයකින් .  මම හුඟක් වෙලාවට භාණ්ඩ වගේ  දේවල් ගන්නේ නැහැ .  අවුරුදු විස්ස අවසන් වුනු වෙලේ ලැබුණු ත්‍යාගයෙන් මම කාම්බෝජයට සහ ශ්‍රී ලංකාවට ගියා .  හුඟක්  ඉංග්‍රීසි අය කරන්නේ අයි ෆෝන් , රෝලෙක්ස් , මොන්ඩියා වගේ ඔරලෝසු, ගෙදරට වටිනා බඩු, ඉතා වටිනා ඇඳුම්  හෙම ගන්න එක .  මට ඒ දේවල එපමණ ආසාවක් කවදාවත් තිබ්බේ නැහැ . ගල් අල්ලපු මොන්ඩියා ඔරලෝසුවක් තිබිල නැති වුනා .   රට රටවල ඇවිදීම ඊට වැඩිය වටිනවා .     

මේක බුක් කරන කොට චීන සහ ජපානය යන රටවල් දෙකම බැලුව .  චීනෙට වීස ගන්න මාස තුනක් ඕනේ . ඒ නිසා චීනේ අත හැරලා ජපානේ යන්න තීරණය කළා .  ඒක දැන් දන්නවා ඉතා හොඳ තීරණයක්  කියල .  ජපාන ටුවර්ස් ගණන් වැඩියි මෙහේ . ෆේස්බුක් එකේ දැන්වීමක් දැක්ක ෆෙයාර් ෆොර් යූ කියල කම්පැනි ටුවර් එකක් .  ගාණ සාධාරණයි .  මෙහෙ රොම්ෆෝඩ් පපැත්තේ  ඔෆිස් එක. එකපාරක් රිසර්වේෂන් ඒජන්ට් කතා කළාම   ආසියානු වගේ තේරුනේ නමුත් නම ඉයන් ස්මිත් .  නමේ අකුරක් වැරදියි .  ගිය අවුරුද්දේ ලංකාවේ ඉද්දි කතා කලාම ටක් ගාල ෆෝන් එක ඉස්සුවා .  අර මෙහෙ එනේ ඩිලේ එක නැහැ .   ඉනෙස් තමා හුඟක් දේවල් පැකේජ් එකේ වෙනස් කලේ .  ගේෂාවෝ බලන්න හිටි එක හෙම අයින්  වුනා. ඒ වෙනුවට පන්සල් වැටුන .  ලන්ඩන් වලදී කතා රණ කොට මම ඇහුව ඔයා ආසියාවේ  රටකින් ද කතා  කරන්නේ කියල .   බලන කොට ලංකාවේ .  ඉයන් කිව මම ලංකාවේ ඉඳල  එයාට කතා  කරන කොට අහන්නත් හිතුන ඒත් ඇහුවේ නැහැ කියල .  ඉයන් සහ ෆෙයාර් ෆෝ යූ හොඳ  කම්පනි එකක් .  ගාන සාධාරණ වගේම හොඳ  සර්විස් එකක් දෙනවා .  අපේ මුලු  ගමන පුරාමත් හොයල බැලුව .  ඊලඟ ටුවර් එකත් හුඟක්  වෙලාවට එයාල ගෙන්ම බුක් කරනවා . 

  

හැබයි ආපහුජපන්  යන්න කැමැත්ත ගොඩක් තියනව ,  ඩිපාට්මන්ට් බොසා කීව මම රිමෝට් වැඩ කරන නිසා කැමැති නම්  මාස තුනක් විතර ගිහින් එහෙ වැඩ කරන ගමන් රට බලන්න කියල . ලන්ඩන් ඔෆි එකේ මීටින් ගැන එයා මොනව හරි කරන්නම් කියල නැත්නම් අවුරුදු දෙකක විතර රස්සාවක් හොයා ගන්න ඕනේ .  තවම තීරණයක් අරන් නැහැ . 

එහෙනම් ඊලඟ ලිපියකින් හමුවෙමු .  හෙට ෆින්ලන්තයේ . 

කොළඹ ගමයා - 06/09/2025